اهواز- حبیب خبر: از دهه شصت تاکنون(۲۶ دی ماه ۱۴۰۲) تا آنجا که به یاد دارم و سر و کارم گاه و بی گاه به اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خوزستان می افتاد، مدیران کل در راس امور را انسان هایی خوش برخورد، با فرهنگ، مهربان، هنرمند و هنردوست می دیدم و از آنجا که منتقد هم بودم برخورد نامناسبی ندیدم جز یک مورد که آن هم ناشی از اطلاعات نادرست خودم بود.

شاید هم خوش رفتاری های مدیران، معاونان و کارکنان این مجموعه بود که در من تاثیر مثبت گذاشت و نگذاشت خبرنگاری زبان سرخ، سر سبزش بر باد رود و برای همین هم همیشه خود را جزو کارکنان مجموعه فرهنگ خوزستان می دانم و ...

یادداشتی از حجت الاسلام والمسلمین "عباس بسی خاسته" مدیرکل پیشین فرهنگ و ارشاد اسلامی خوزستان- که همیشه به شاگردانش از جمله نگارنده لطف دارند- به دستم رسید که لازم دانستم وب سایت حبیب خبر را از آفتاب کلام استاد گران قدرم بهره مند کنم:

در گذرگاه زمان

خیمه شب بازی دهر

با همه تلخی و شیرینی خود می گذرد

عشق ها می میرند

رنگ ها، رنگ دگر می گیرند

و فقط خاطره است

که چه شیرین و چه تلخ

دست ناخورده بجا می ماند

زندگی، صحنه‌ی یکتای هنرمندی ماست

هر کسی نغمه‌ی خود خواند و از صحنه رود

صحنه، پیوسته بجاست

خرم آن نغمه که مردم بسپارند به یاد

دو شنبه ۲۵ دی ماه ۱۴۰۲ بعد از نزدیک به دو سال به دیدار همکارانم در اداره‌ی کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خوزستان رفتم.

هنوز محبت و صفای آن ها به همان طراوت ۱۵ سال پیش بود.

چه انسان های بزرگ و شریفی!

صبورانه، رنج و مشقت سختی های کار را به جان می خرند و برای آدم های بی بضاعتی چون من، عزت و افتخار می آفرینند.

من همیشه قدردان لطف بی منت شان بوده ام.

البته برخی از همکارانم در این سال‌ها از میان ما رخت بر بسته اند که روح شان شاد باد و برخی از کار اداری بازنشسته شده اند که سایه شان بر سر خانواده مستدام باد.

امروز روز خاطره انگیزی بود.

وقت خداحافظی، همکار هنرمندم، حیدرپور مثل همیشه مرا با گلدان زیبای گلی بدرقه کرد.