زبانی لالم و امشب سکوتم سرد می خواند/درون خلوتم‌ در من یکی از درد می خواند

 ز دست این همه صبرم خیال غوره حلوا شد/نگاه ناشکیب من سرودی فرد می خواند

 سیاوش زیر تیغ افراسیاب قرن می آید/و رستم در عزای  او سیاوش گرد می خواند

 دگر دل را به فروردین و خردادی نمی بندم/در این پاییز بی برگی بهارم زرد می خواند

 قمار و نقش خوش دستیِ آن لیلاج‌ می مانم/که در بازیِ ناب عشق تاسش نرد می خواند

 دوباره در خیابان خیالت پرسه خواهم زد/که احساسم مرا یک شاعر شبگرد می خواند

 پریشانم پریشانی که در تقدیر من امشب/زمانه‌ آنچه را بر تن ضمیرم کرد می خواند

* تقی جهانبخشی