عباس بسی خاسته: این سروده‌ی زیبا و آرامش بخش را استاد "محمود صیادی" شاعر کشورمان پس از مراجعه‌ی حقیر به بانک و مشاهده‌ی چشمان اشک آلودم سرود و برایم ارسال کرد.

 ندیدمش ولی انگار، آشنایم بود

 صدا نکرده‌ام او را و هم‌صدایم بود

 به عکس محسنِ تو خیره می‌شوم ای شیخ!

 و این نگاه من آغاز ماجرایم بود

 اگر چه داغِ پسر دیده‌ای ولی آن روز

 نگاه تو، چو نگاهِ پدر برایم بود

 صدای خنده‌ی او از بهشت می آید

 چه چیز بهتر از این مژده‌ی خدایم بود؟

 * محمود صیّادی