استاد باب خسرو از غزلسرایان معاصر بود که در سال ۱۳۱۱ خورشیدی در بندرانزلی دیده به جهان گشود.

 او زمانی که در مقطع دوم ابتدایی تحصیل می‌کرد پدرش را از دست داد و مادرش تکفل او را بر عهده گرفت. پس از اتمام دبیرستان به استخدام آموزش و پرورش درآمد و بعد از سی و هفت سال خدمت بازنشسته شد.

 باب خسرو در دوران دبستان به شعر علاقه‌مند شد و می‌توان ایشان را چهارمین غزلسرای بندرانزلی بعد از استاد "وهاب زاده حدیدی" و استاد "محمد بی ریای گیلانی" متخلص به (شیدا) و "مبیل سیاس" متخلص به (ناقوس) به حساب آورد.

 او از پایه گذاران نخستین انجمن ادبی (شیدا) در بندرانزلی بود و سال‌ها ریاست این انجمن را بر عهده‌ داشت..

 اکبر باب خسرو کتاب نیلوفران آبی را که شامل شرح وصال پنجاه سال شاعران برگزیده بندرانزلی بوده در سال ۱۳۸۲ روانه بازار کتاب کرد.

با هم بخوانیم شعری از استاد باب خسرو :

چه روزها که ندیدم تو را دلم تنگ است

رسیدنم به تو بیش از هزار فرسنگ است

چه شد که فاصله بین من و تو افتاده است

مگر که جنس تو از شیشه جنس من سنگ است

تمام دشت وجودم بدون تو خشکید

ببار ابر بهاری که باغ بی‌رنگ است

درون آتش و آبم بیا نجاتم ده

بلاکش دل زارم هنوز در جنگ است

ز بار خاطره‌ات برده‌ای مرا گوی

چنین صفت به خدا بر تو مایه‌ی ننگ است

بیا و قفل دلم را بدست خود وا کن

که رمز خانه هر آشنای دل زنگ است

برای دیدن خسرو شتاب کن امروز

که چرخ زندگی او بدون تو لنگ است.

خبر از:  زانا کوردستانی