۱

خواب های زمستانی

کبود شعر های نیامده

صدای تفنگ های خوابیده

شوراب های زمین گیر

حالا

تمام مردان را صدا بزنیم!

ما تنها مانده ایم

پشت درد های نیامده!

۲

از گل‌های دامنت گذر می کنم

تمام  دیگرت شده ام

کلمات را هم  می آورم

به خواندن و رقصیدن !

۳

در خود  رنگ ها

تو  ستاره‌ای

درست مثل پیری ام

که هیچ چشمی را

دوست ندارم !

۴

روزها می ایستم

به دیدنی هایی

که فکر می‌کنم

با خودم  روی  عقربه‌ها

خودکشی میکنیم !

۵

به وقت  آمدنت

با باران

چترم را گم کرده ام 

حالا

نگاه  خیسم را

بر شانه ی  خیابان ها

یاد  ماه می کنم

و شبی که  بیرونم کرد!

۱۴۰۲/۴/۱۶