" دیدار"

به رضا بختیاری اصل

رنگ مبل هایت

خاطرم نیست

و متراژ  خانه ات...

لوسترها را ندیدم

اما

ازکاشانه ات خوشم آمد

باشکوه بود و بوی زندگی

آشپزخانه را سرشار می کرد

رنگ مبل هایت یادم نیست

اما

از بوی گلدان وکتاب ها دانستم

بانویی اینجا

 ترانه ها دارد

عشق می ورزد و اندیشه می کند

نه ...

فقط کار !

شهریور ۱۴۰۱

۲

" نغمه خوانان"

پشت به روشنا یی ام

از پنجره نور می گیرم

و به آواز محلی بنایان گوش سپرده ام

از بالای برج

بر تیرک چوبی ایستاده اند

می سازند و نغمه خوانند...

بر برج ها

نغمه خوانند بنایان

برج ها بالا می روند

نغمه خوانان پایین می آیند

برج در خیال فردایی که انبوه آدمی ست

بنایان با نغمه های فردایند

که  اندوه آدمی ست...

پاییز ۱۴۰۰

۳

" از زمستانی که می گذرد"

همین  حالا

آنجا که هر پسینگاه

وزش های شمالی

بر شیب دامنه ی گیسوان تو

سر می خورند

من آنجایم

از پس پای برف

از پس باران ها و سیلاب ها بیایم

تا تمام قد خود را

در آینه ی آبی پیاده رو تماشا کنم

لرزان و شکسته

اما.....

ممتد و کشیده !

لهراسب زنگنه- دی ماه ۱۴۰۰