اهواز/ حبیب خبر- محمد نوروزی بابادی:

 وقتی تیمی بی پشت و پناه بخواهد آبرومندانه دراستان بازی کند به گونه ای مانند بچه یتیم ها باهاش برخورد می کنند که آبروی فوتبال استان برود زیر سوال!

 منظورم تیم استقلال ملاثانی است که دیدیم چه گونه به وسیله برادر خودش- استقلال خوزستان- از خانه پدریش رانده شد. خوب است که ارث تقسیم نمی کنند؛ والله!

 تیم های ته جدولی تمام میراث استان را می گویند مال ماست. اینکه همین گونه هم هست و خدا هم خوب شناختن شان که به این روز افتاده اند!

 سال دیگر باید با همین استقلال مظلوم ملاثانی در دسته یک بازی کنند. میهمانی از شیراز می آید و استقلال ملاثانی می خواهد امکانات استان را به رخ حریف بکشد.

 بازی قرار است در ورزشگاه نوسازی شده غدیر اهواز برگزار شود درحالی که می داند در این ورزشگاه تماشاگرانش نمی توانند به اهواز بیایند اما مدیران استقلال خوزستان اهواز با اگاهی مدیران استان اجازه ورود تیم ها را نمی دهند و می گویند ورزشگاه مال ماست و قرارداد داریم؛ ببینید!

 به راستی خالی کردن زیر پای برادر و همشهری نیازمند تا کجا می خواهد پیش برود؟! ای کاش بازی استقلال ملاثانی را در ورزشگاه کم نور تختی برگزار می کردند تا این همه نابخردی نمی دید!

 از سویی، این رخداد سبب شد که فجر سپاسی ادعا کند که باید به من سه برهیچ بدهید! کسی نیست به تیم فجر بگوید این مساله به استقلال ملاثانی چه ربطی دارد؟ شما باید از مدیران فوتبال استان شاکی شوید.

 به قول معروف: خرلنگ منتظر حوش است. باز گلی به جمال هیات فوتبال تهران دستور تکرار بازی را در جای دیگر داد. اگر استقلال ملاثانی باخت ادم زیاد ناراحت نمی شود. مدیران استقلال خوزستان  شایسته بود از همان نخست امکانات زمینی و مردمی را برای استقلال ملاثانی فراهم می کرد شاید استقلال ملاثانی بتوانست تیم فجر سپاسی را با شکست بدرقه کند و این به نفع نفت مسجد سلیمان می شد.

 در پایان می خواهم به تیم های اهوازی به ویژه استقلال خوزستان بگویم: دست بردارید از برادر کشی! کوشش کنید همواره  پناهگاه نیازمندان باشید؛ تا خدا هم هوای تان را داشته باشد. شما باید فکری به حال خود کنید که در آخر لیگ برتر جا خوش کرده اید!