"یک انتخاب خوب، نه فقط در طول چهارسال گاهی در طول ده ها سال تاثیرات اش برای کشور باقی می ماند. برای انتخاب خوب باید معیار ها را شناخت."  "مقام معظم رهبری"

چند روز دیگر تا پایان ماراتن تبلیغاتی نامزدهای نشسته بر صندلی های بهارستان باقی مانده و بعد از آن راه یافتگان به یازدهمین دوره مجلس شورای اسلامی مشخص می شوند و احتمالا هواداران نامزدهای پیروز چند روزی سرمست از این پیروزی جشن خواهند گرفت اما عجیب آن که همین افراد بعد ها جزو سرسخت ترین مخالفان همین نامزد راه یافته به مجلس می شوند!

چرا که آن ها مدینه فاضله خویش را در راه یابی هم قبیله ای؛ هم عشیره ای و هم حزبی خود دانسته و پس از این که درمی یابند از این کنده از پیش سوخته دودی برای آن ها بلند نخواهد شد فریاد وا مصیبت ها سر می دهند!

با نگاهی به ادوار گذشته انتخابات و تایید و رد صلاحیت نامزدها، می بینیم در این دوره برخلاف نظر و ادعای بسیاری افراد و جریان های سیاسی امر تازه ای نبود.

به یاد داریم در دوره گذشته نیز با رد صلاحیت گسترده اصلاح طلبان از سوی شورای نگهبان نام های جدیدی در عرصه سیاسی به میان آمد. افراد گمنامی که به یمن رد صلاحیت رقبای قدر قدرت، شاید تا سال ها ‌کسی نامی از آن ها در مجامع و محافل سیاسی نمی شنید اما با وام گرفتن از نام اصلاح طلبی و بهره گیری از ائتلافی به نام لیست امید، پای در تنور رقابت گذاشتند و پیروز انتخابات شدند!

دراین دوره از انتخابات نیز شورای نگهبان، اقدام به رد صلاحیت افراد کرد و عجیب آن که درصد بالایی از رد صلاحیت شدگان نه فقط وابسته به جبهه اصلاح طلب بلکه شمار زیادی چهره نام آشنای اصولگرا نیز در لیست شورای نگهبان حضورداشتند.

البته در این میان شمار بالای نمایندگان فعلی- که از پل شورای نگهبان نتوانستند عبور کنند- از اتفاق های جالب و در عین حال عجیب این دوره بود. نکته ای که مورد نقد بسیاری از کنشگران و فعالان سیاسی قرار گرفت و البته پاسخ روشنی نیز دریافت نکردند.

اما نکته مهم این دوره از رقابت های انتخاباتی  این است که با توجه به گذشت ۴ دهه از عمر انقلاب اسلامی ایران و تجربه برگزاری انتخابات های مختلف چگونه می توان افراد صالح و کارآمد را به عنوان نمایندگان خود روانه ساختمان بهارستان کرد تا در آینده بتوانند از منافع استان دفاع کنند.

در این میان بسیاری از نامزدها موفقیت خود را در ائتلاف دانسته و با ارایه لیست های مختلف و و دخیل بستن به جریان های سیاسی وارد میدان رقابت شده اند؛ اما آنچه تجربه نشان داده به هیچ روی نمی توان به ادعای نامزدها در التزام به رویه سیاسی یا اساسنامه های ائتلافی اعتماد کرد.

 چرا که زمان به خوبی نشان داد در دوره گذشته نیز برخی نامزدها با تکیه بر شعار اصلاح طلبی و ارایه لیست امید، هیچ گونه اعتقاد و التزامی به لیست ائتلافی و نظام نامه سیاسی نداشتند؛ لذا نخبگان و صاحبان اندیشه و قلم می بایست با رصد و بررسی درست از شرایط موجود و فارغ از بازی های سیاسی و علقه های قومی و قبیله ای، مردم را با نامزدهای دارای برنامه آشنا کنند.

ناگفته پیداست مردم شریف خوزستان که همواره به رغم تمام مشکل ها و معضل های اقتصادی، معیشتی و زیست محیطی همواره در صف نخست دفاع از کیان مقدس جمهوری اسلامی ایران بوده اند سزاوار بهترین ها هستند و دیگر فرصتی برای آزمون و خطا وجود نخواهد داشت.

خوزستان زخمی رنج و محنت کم کاری و اهمال است و در این میان نقش قانون گذاران بیش از دیگران آشکار است.

شوربختانه در این چند روز شروع تبلیغات آنچه از سوی نامزدهای حضور یافته در رقابت نمایندگی مجلس نادیده گرفته شده اعلام برنامه بود. در این دوره شاهد هستیم بسیاری از نامزدها بر موج احساسات قومی و عشیره ای سوار شده و برای خود از این نمد کلاهی گشاد بافته اند.

 روشی نخ نما که مدت ها پیش در آزمون کارآمدی نمره مردودی گرفته است. از به اصطلاح نوآوری در شیوه تبلیغات با عنوان کبابخوران به جای نصب پوستر تا شلیک های پی در پی گلوله توسط طرفداران در مشایعت کاندیدای دیگر؛ از هجوم های غیر اخلاقی و چماق کشی ها و انگ های واهی به نامزدها توسط برخی ستادهای رقیب تا فعالیت تبلیغاتی پیش از موعد مقرر اعلام شده از سوی ستاد انتخابات کشور.

بدیهی است در این میان افراد خوش فکر و توانمند زیادی هستند که توان پرداخت هزینه های سرسام آور تبلیغات ندارند و در عین شایستگی در رنگ و لعاب و سر و صدای ستادهای متمول دیگر رقبا در عزلت خویش و هواداران اندک شانس زیادی برای خود متصور نیستند. کسانی که نه ذغالی برای بساط کباب خوری هواداران شان در کیسه دارند و نه تفنگ و گلوله ای برای شلیک!

 در این روزهای شلوغ و در قیل و قال ستاد های انتخاباتی کافی است؛ گوشه چشمی به افراد شایسه داشته باشیم؛ همین. ان شاالله.

حسن نسیمی- روزنامه نگار

۲۸ بهمن ۱۳۹۸