کارگزاران و مردم خوزستان، این روزها حال و هوای دیگری پیدا کرده اند. انگار چیزی گم کرده اند و در پی آن می گردند و کسی هم سر جای خودش نیست!

نشست کارگروه هوای پاک استان- که قرار بود امروز یکم بهمن ماه در فرمانداری اهواز برگزار شود بی آنکه به محیط زیست خوزستان گفته شود نه تنها برگزار نشد که فرمانداری هم تعطیل بود و مسوولان محیط زیست خوزستان با درب بسته مواجه شدند و با تجهیزات شان به کار خود بازگشتند.

شاید هم کارگزاران فرمانداری دسترسی به تلفن یا پیامک نداشتند یا نشست هوای پاک برای شان مهم نبود و قرار است بیندازند روی دوش دولت پزشکیان!

این روزها دستگاه ها از استانداری گرفته تا فرمانداری ها، اداره ها، سازمان ها، شرکت ها و کارخانه ها به گونه ای دارند فضا را آماده می کنند که انگار در این هفته خوزستان دگرگون و از این رو به آن خواهد شد! شاید هم بشود؛ چرا که گفته اند رییس جمهور مردمی می آید...

البته در زمان رییسان جمهوری پیشین هم نه تنها خوزستان که دیگر استان ها به گونه ای فضاسازی می کردند که انگار از حضور رییسان جمهوری و زیران دولت های پیشین شان هیچ دستاوردی نداشته اند و حالا رستم دستان یا کورش بزرگ از خواب بیدار شده و با آمدن اش می خواهد کاری بکند کارستان که تا سال ها و شاید قرن ها در یادها بماند و فراموش هم نشود!

شوربختانه زمانی هم که به گذشته برمی گردیم؛ می بینیم که اندک کارهایی که انجام شده یا نیمه کاره مانده اند- مانند طرح کشاورزی ۵۵۰ هزار هکتاری مقام معظم رهبری که از سال ۱۳۷۰ آغاز شد و تنها ۲۴۸ هزار هکتار در خوزستان اجرا شد و سال های سال است که نیازمند منابع ویژه است- یا جزو وعده های سرخرمن بودند که به باد هوا پیوستند! یا منافع ملی داشته اند که به سرانجام رسیده اند و رفاه حال جامعه هم جزو اهداف شان نبوده که اگر بود، همین طرح کشاورزی 550 هکتاری که نام مقام معظم رهبری را بر سینه دارد به سرانجام می رسید.

به هر روی، چند روزی است که خوزستان در تب و تاب آمدن رییس جمهوری می سوزد و هر کارگزار یا رسانه نگاری به گونه ای واکنش نشان می دهد که ناخودآگاه آدم یاد سرآغاز مثنوی معنوی "مولانا" می افتد: "بشنو این نی چون شکایت می‌کند. از جدایی‌ها حکایت می‌کند/ کز نیستان تا مرا ببریده‌اند/ در نفیرم مرد و زن نالیده‌اند/ سینه خواهم شرحه شرحه از فراق/تا بگویم شرح درد اشتیاق..."

آری! در رسانه های خوزستان یکی می نویسد:"پزشکیان چهارشنبه صدای بی‌صدایان می‌شود" دیگری می گوید:"اشتغال جوانان خوزستان در اولویت سفر رئیس‌جمهور به این استان باشد" سومی می نویسد: " عملیات نجات خوزستان در ۳۳ ساعت"(انگار خوزستان دربند است و پزشکیان را می خواهد که بندها را بگشاید و استان را نجات دهد) یا از ۳۳ ساعت طلایی نام برده می شود و این که:"سفر قریب الوقوع(زودهنگام) مسعود پزشکیان به خوزستان می تواند تاریخی شود" انگار که سفرهای دیگر رییسان جمهور یا هیچ بوده یا جغرافیایی شده است!

همچنین دیگری از انتصاب ها با طعم عالی و ادویه زیاد یاد می کند و تیترهایی چون: "سفر وفاق به خوزستان- دیدار رییس جمهور با اقشار مردم خوزستان در سالنی با ظرفیت ۶ هزار نفر- توجه دولت به رفع چالش های حوزه تولید و تجارت خوزستان خواسته بخش خصوصی از رییس جمهور- خوزستان همدل میزبان رییس جمهور، سفری برای سازندگی و بالندگی- تاثیر سفر رییس جمهور به خوزستان در آغاز دوباره عملیات اجرایی قطار شهری اهواز- ۸۰۰ واحد نهضت ملی مسکن در سفر رییس جمهور به خوزستان آماده بهره برداری است- بیش از ۹ هزار فرزند شهید و جانباز در خوزستان بیکار هستند- بازنشستگان فولاد خوزستان خواستار پیگیری مطالبات خود شدند- افزایش چشمگیر مراجعه بیماران تنفسی به بیمارستان‌های اهواز در پی آلودگی هوا- مدیریت شهری اهواز چه خواسته‌ای از رئیس‌جمهور دارند؟- درخواست کمیته امداد از دولت برای افزایش تسهیلات اشتغال"، فضای رسانه ها را در بر گرفته است و صدها درخواست و مشکل های دیگر که همه کارگزاران و مردم چشم به انجام شدن آن ها از سوی دکتر پزشکیان و هیات دولت اش دوخته اند!

نگارنده در این یادداشت به عملکرد رییسان جمهوری پیشین(آقایان: زنده یاد "هاشمی رفسنجانی" سردار سازندگی، محمد خاتمی، محمود احمدی نژاد، حسن روحانی و شهید سیدابراهیم رییسی- که پس از پایان هشت سال دفاع مقدس بر سر کار آمدند- کاری ندارد. چرا که کارهای انجام شده دولت ها بر اساس قانون و نیز بودجه ای است که در مجلس شورای اسلامی و با نظارت شورای نگهبان تصویب می شود و خارج از بودجه های مصوب، دولت های نمی توانند در استان ها شق القمر کنند؛ مگر این که کارگزاران هر استان بتوانند زمینه های سرمایه گذاری سرمایه گذاران داخلی و خارجی را در انجام کارهای تولیدی، عمرانی و خدماتیِ اشتغالزا فراهم کنند و بانک ها هم در این راه همراه و همگام باشند نه این که هفتخوان رستم را به آن ها نشان دهند!

به راستی! چرا کوه انتظارهای مان را -که در چهار دهه گذشته به دلایل گوناکون به سرانجام نرسیده است، می خواهیم بر دوش دکتر پزشکیان و دولت اش بیندازیم؟!

مگر او فراتر از یک انسان است؟! مگر بودجه ای خارج از مصوبه مجلس و نظارت شورای نگهبان دارد؟! مگر سرمایه گذاران داخلی جلوی ساختمان دولت و سرمایه گذاران خارجی در پشت مرزهای کشور برای آمدن و انجام سرمایه گذاری صف کشیده اند؟!

مگر گره تحریم ها گشوده شده است و همه دشمنان داخلی و خارجی ماست های شان کیسه کرده و سوراخ موش طلبیده اند، چرا که رستم دستان و کورش کبیر آمده است!؟

آقایان و خانم های کارگزار! مردم فداکار و تلاشگر! دکتر پزشکیان هم یک انسان است؛ مردمی و تلاشگر و دلش می خواهد که کشوری توسعه یافته داشته باشیم و مردم بزرگوارمان در رفاه و آسایش و آرامش باشند؛ ولی خارج از وظایفی که برای دولت ها تعیین شده نمی تواند نهال "زر" خوزستان "زرخیز" را در دل استان بکارد! شاید بتواند از "خیز"ی که مردم برای به دست آوردن لقمه نانی می برند بکاهد!

او رییس جمهور همه استان ها و مردم کشور است. حالا شاید نگاه ویژه تری به خوزستان بیندازد ولی لازم است در این راه همه کارگزاران خوزستان از استاندار گرفته تا نمایندگان مجالس شورای اسلامی و خبرگان رهبری تا آنانی که در جای جای کشور و حتا جهان هستند دل شان را یکی کنند و دست در دست هم نهند به مهر و افزون بر میهن خویش، هوای خوزستان را- که قلب تپنده کشور است- بیش از پیش داشته باشند تا راه عمران و آبادانی و رفاه مردم فداکارش هموار شود.

خوب است از استاندار پیشین خوزستان هم در پایان این یادداشت یادی بکنیم:

"خوزستان فقیر و محروم نیست؛ ما با مدیریت های ضعیف مان محروم اش کردیم! امکانات وسیع و پول فراوان در این استان وجود دارد."

( احمد خرم- استاندار پیشین خوزستان/ سال ۱۳۷۷/ اجلاس هنرمندان استان در اهواز)

 *حبیب اله بهرامی بیرگانی/یکم بهمن ماه ۱۴۰۳