پریسا زنگنه منش: 

 آیا واقعا آن گونه که در حال تبلیغ هستند در ایران امروز هیچ خدماتی ارایه نمی‌شود و هیچ امیدی به آینده وجود ندارد و هیچ دستاورد مثبتی در آن پیدا نمی‌شود که آدمی به آن دلخوش کند و با همه کم و کاستی‌های موجود به آن دل ببندد.

 اگر چنین چیزی وجود ندارد و هیچ قدمی برای رفاه حال مردم برداشته نشده، پس این زندگی عادی که برقرار است و در برخی از شاخص‌ها هم ردیف و بهتر از کشورهای توسعه یافته‌ عمل کرده، چگونه و از کجا آمده است؟

 زیرساخت‌های عظیم آب، برق و گاز که تا دور دست‌ترین و صعب‌ العبورترین نقطه این سرزمین کشیده شده است و انرژی حتا ارزان‌تر از سایر نقاط دنیا برای مردم تامین می‌کند یکی از مواردی است که می‌توان به آن اشاره کرد و گفت این روشنایی که در بخش انرژی وجود دارد و ظرفیت منصوبه، تولید و مصرف آن در منطقه حرف نخست را می‌زند، اگر افتخاری نداشته باشد حداقل نقطه منفی هم نباید حساب شود و نشانی باشد از یک برنامه‌ریزی گسترده و توان عملیاتی قابل توجه از کارهایی که در حال انجام است.

 به گزارش ایسنا، این زیرساخت‌ها یک مثال ساده، قابل دسترس و قابل درک در زندگی روزمره است که به آن اشاره شده تا گفته شود که هزاران هزار نفر شبانه روز در حال تلاش هستند تا این زیرساخت‌ها در مدار باشند و این نقطه مقابل آن موضوعی است که می‌گویند در ایران امروز هیچ چیز قابل دفاعی وجود ندارد و برای رفاه مردم کاری نمی‌کنند.

درست است توسعه زیرساخت‌ها وظیفه هر حکومت و سیستم موفق بوده و این نخستین قدم‌ ایجاد رفاه و آسایش برای مردم است و کشور ما هم از این موضوع استثنا نیست، اما مساله قابل بحث همین است که به این موارد اشاره‌ای نمی‌شود و کمرنگ شده و تنها می‌گویند که هیچ‌کاری نمی‌کنند و بویی از امید شنیده نمی‌شود.

جام رسانه‌ امید می‌خواهد همین موضوع را بگوید که از کم و کاستی‌ها گفته‌اید، از رتبه برتر ایران در تولید فولاد و پتروشیمی هم بگویید، از پیشرفت پزشکی هم بگویید، از نانو فناوری، بیو تکنولوژی، هوافضا و سلول‌های بنیادی هم بگویید، از توسعه زیرساخت‌ها هم بگویید، از قدرت دفاعی کشور هم بگویید، از زندگی اجتماعی که برقرار است، از ورزشی که در آسیا در مقام هفتم ایستاده و از همه و همه‌ی رویدادهای امیدآفرین و خدمات‌رسانی که مانند دیگر کشورهای موفق در جریان هست هم حرفی زده شود.

این وضعیت سیاه خیالی ایران که از آن حرف می‌زنند و حتا کار را به جایی رسانده‌اند که می‌گویند یک حمله نظامی خارجی و خرابی‌هایی که ایجاد خواهد کرد برای خروج از این شرایط بهتر است، واقعیت ندارد و علاوه بر تاریخ، فرهنگ و سنت‌های غنی و روابط اجتماعی گسترده که در دل خود دارد و آن را زنده نگه داشته است، زیرساخت‌ها و دستاوردهای مثبت قابل اتکایی هم به دست آورده که خروجی نهایی آن با همه مشکلات، آرامش و زندگی نرمالی بوده که برقرار است.