اهواز/حبیب خبر- ح. ب. بیرگانی:

ظهر پنج شنبه ۲۳ آذرماه ۱۴۰۲ رفتم مغازه در نزدیکی خانه و تعدادی خرت و پرت برای آشپزخانه و خورد و خوراک گرفتم.

بعد از برداشتن یک بسته نان تست کنجدی "سه نان" یک بسته نان لواش "تک نان" هم برداشتم و نگاهی به تاریخ آن انداختم که مبلع ۱۶ هزار تومان قبل از دیدن تاریخ انقضای آن بر نگاهم نشست. بی مقدمه به فروشنده گفتم انگار که تا چند وقت پیش ۱۲ تومان بود؟!

فروشنده نگاهم کرد و گفت: ۱۵ هزار تومانه!

خندیدم و گفتم: ای بابا! انگاری تو هم توی قیمت ها نیستی! نوشته ۱۶ هزار تومان!

فروشنده بسته را نگاه کرد و گفت: جان تو اگه نمی گفتی با مشتری ۱۵ هزار تومان حساب می کردم.

او با تکان دادن سرش به چپ و راست گفت: "به خدا خسته شدیم. یک زمانی سالی یک بار قیمت اجناس را نگاه می کردیم اما حالا هر وقت که توزیع کنندگان جنس برامون می یارند و می خوایم حساب کنیم و به دست مشتری بدیم باید تمام قیمت ها را چک کنیم چرا که تا حالا برخی جنس ها رو با قیمت های قبل به مشتری داده ام! توزیع کنندگان هم نگفتن که افزایش یافته!"

 البته نه به خاطر هزار تومان و نه به خاطر کیفیت پایین نان لواش تک نان- که جای جای آن پوسته های سوخته دارند و نیز بسته بندی بی جذبه اش- که اصلن طعم و مزه مطبوع نان لواشِ نان وایی ها را نمی دهد.

در حقیقت چهار عدد نان لواش- که در نانوایی ها دو هزار تومان  است- هم وزن بسته هشت عددی لواش تک نان جنوب است که ۱۶ هزار تومان قیمت خورده است. یا این که با همین ۱۶ هزار تومان می توانی ۳۲ نان لوش نانوایی بخری و حالش را ببری.

باور بفرمایید نان لواش خالی ناوایی ها را وقتی در دهان می گذاریم می فهمیم که داریم نان می خوریم اما نان لواش شرکت های بسته بندی را دیگر از نگارنده نخواهید که شرح دهم؛ لطفن شهروندانی که تاکنون از نعمت(!) نان بسته بندی به ویژه تک نان بهره مند نشده اند برای یک بار هم شده امتحان کنند و نظر بدهند!

البته به صراحت باید گفت: اعضای خانواده دیگر نان بسته بندی نمی خورند و گفته اند: دیگر از این نان ها نیاور که فقط به درد گذاشتن یک تکه از آن در ته دیگ برنج می خورد و بس!

از آنجا که یک بار فیلمی از نان های سوخته تک نان در فضای مجازی گذاشته بودم و مدیر بازرگانی تک نان جنوب از طریق همکاران خبرنگار خواستند که فیلم را بردارم و من هم به احترام آن ها، کاربران فضای مجازی را از دیدن این فیلم نان آور! محروم کردم با خود گفتم: یک زنگی بزنم به این مدیر و ببینم چه طور شده که نان لواش این واحد تولیدی، که در ۱۹ آذر ۱۴۰۲مبلغ ۱۵ هزار تومان بود، در ۲۱‍ آذرماه ۱۴۰۲ مبلغ ۱۶ هزار تومان شده است؟! یعنی در این دو روز چه اتفاقی افتاده است که ما خبر نداریم!

وقتی از جناب مدیر بازرگانی پرسیدم که چه اتفاقی افتاده که قیمت نان لواش را هزار تومان افزایش داده اید: با صراحت و چاشنی طعنه گفت: "مگه توی مملکت نیستی و اوضاع را نمی بینی؟!"

گفتم: "اتفاقن توی مملکت هستم و همه چیز را هم می بینم هم می خوانم و هم می شنوم" که این بار محکم تر گفت: "نه آقا! توی مملکت نیستی که اگر بودی که این سوال را از من نمی کردی! اصلن سوالت اشتباه ست مگه نمی بینی که روز به روز هم چیز داره گرون می شه و ..." دیگر نگذاشتم صحبت اش را ادامه دهد و چندبار میان کلامش شکر ریختم و گفت: آقا ممنون، خیلی ممنون از این که فهمیدی توی مملکت نیستم!! خدا حافظِ شما و دکمه قرمز قطع گوشی را قبل از او زدم...

در حال گفت و شنود با خود بودم- مثل زمانی که شعر به سراغ شاعر می آید- که با گوش جان شنیدم که می گفت: "فضای گل و بلبلی مجازی را ترک کن و برو توی مملکت!"