اهواز/ حبیب خبر- نوید قائدی: هنر خیابانی، ستاره ای از آسمان پر ستاره هنر است که در معابر به صورت زنده و با سبک و سیاق خود- که متاثر از خلاقیت هنرمندان است- با کمترین ضابطه و امکانات در ارتباط مستقیم با توده های مردمی اجرا می شود.

 هنر خیابانی فرصتی برای دیده شدن و ظهور و بروز هنرمندان مردمی و امکانی کم هزینه برای شهروندان است که با روح هنر ممزوج شوند.

 تئاتر خیابانی نوعی از این هنر است که قدمت زیادی در شهر های جهان دارد و در یک سده گذشته به تکامل خوب و اثرگذاری در فرهنگ ملل مختلف رسیده است؛ اگرچه در قدیم بیشتر با مقاصد سیاسی اجرا می شد اما این روزها با اهدافی اجتماعی همچون اثرگذاری بر توده های عام و آموزش مباحث مختلف اجتماعی مانند کودکان کار، اعتیاد، موضوعات زنان، اخلاق و سلامت جامعه و آگاهی بخشی اجرا می شود.

 تئاتر و موسیقی خیابانی در واقع توسط گروه هایی از هنرمندان مردمی و با اهدافی متنوع و با زبان و ادبیات عامیانه طرح و اجرا می شود که اگر به نحو مطلوب و هدفمند بتوان از آن ها بهره گرفت و آن ها را در مسیر و شیوه نامه های مقرر قرار داد، می توان در ارتقای فرهنگ عمومی شهر و محله و نیز غناسازی پرسه زنی های شهری و شاداب سازی و سرزندگی شهر از آن ها بهره جست.

 پرورش هنرمندان مردمی و تولید محتوایی هنر بومی و متناسب با نیاز شهر و شهروندان یکی از برکات این نوع هنر است که در صورت برنامه ریزی و اجرای صحیح می تواند موجب ارتقای روابط اجتماعی و حتا ایجاد صمیمیت میان قشرها شود.

از زبان و اثر اعجاز انگیز هنر هنرمندان خیابانی در صورت اجرای صحیح و هدفمند نمی توان غافل شد. چون در تمام برهه های زمانی و با مقاصد و نیازهای خاص شهری قابلیت بهره برداری دارند و این روشی نوین در بیشتر شهرهای جهان است.

در شهری مانند اهواز با برنامه ریزی صحیح و تولی گری امثال سازمان فرهنگی شهرداری می توان در ساعت های مقرر توسط گروه های هنری سازمان یافته و داوطلب در بسیاری از پیاده راه ها و بوستان های محله ای (یکی از این نقاط شاخص بوستان شهید صباغان یا باغ معین سابق مقابل سینما ساحل است) انواع هنرهای خیابانی را اجرایی کرد تا بدین طریق روح و برکات زبان هنر در شهر جاری و ساری شود.

البته در اجرای گسترده این مقاصد نیاز است متولیان و صاحب نظران در گفتمان هایی سازنده ابعاد مختلف این پیشنهاد را واکاوی کنند و نظرهای سازنده و پخته ای ارایه دهند تا بتوان به نتایج مطلوب و ملموسی رسید.

۱۴ دی ۱۴۰۰