در واژه شناسی فارسی واژه فرانسوی ژنرال، مترادف با کلمات فرمانده، پیشوا و رهبر و در تضاد با واژه سرباز- کسی که آماده جانبازی باشد و سرخود را ببازد- است.

 جایگاه فرماندهان و سربازان در فرهنگ ایرانی، اسلامی بر طبق آیه ٩۵ سوره نساء تبیین شده است:  «و فضل الله المجهادین علی القاعدین اجراً عظیما، و خداوند مجاهدان را بر فرماندهان به اجر و ثوابی بزرگ برتری داده است.»

 و چه بسیار سرداران و فرماندهانی که در راه اعتلای دین و سربلندی میهن خود (سربازی) نمودند.

 شهید حاج قاسم سلیمانی نمونه تراز و شاخص چنین مردانی است. سرداری که خود را سرباز ولایت می دانست و در فرازی از وصیت نامه خود با فروتنی، این چنین می نویسند:

 "برادران و خواهران عزیز ایرانی من، مردم پر افتخار و سربلند که جان من و امثال من، هزاران بار فدای شما باد، کما اینکه شما صدها هزار جان را فدای اسلام و ایران کردید؛ از اصول مراقبت کنید. اصول یعنی ولیّ فقیه، خصوصاً این حکیم، مظلوم!!، وارسته در دین، فقه، عرفان، معرفت؛ خامنه ای عزیز را عزیزِ جان خود بدانید. حرمت او را حرمتِ مقدسات بدانید."

 این فرمانده بزرگ که حتی دشمنانش و تحلیلگران سیاسی نظامی غربی با عناوین مختلف از او به عنوان مقتدرترین ژنرال جهان و طراح خاورمیانه (در نشریات نیوزویک  نیویورکر و ..) یاد می کردند، در آخرین سفارش خود به همسر گرامی شان می فرمایند : برسنگ مزارم بنویسید "سرباز قاسم سلیمانی".

 در مقابل چنین دیدگاهی، نگاه ارباب-رعیتی و ژنرال-گروهبانی بوده که سال ها در کشور ما و در عرصه ها و سطوح مختلف مدیریتی جاری بوده است.

 مدعیان همیشه منتقدی که با تخریب سربازان راستین میهن، جز یاری و کمک به سپاه دشمن و تضعیف کشور و جبهه خودی، خروجی دیگری نداشته اند. تخریب اقدامات و شخصیت‌های پیش‌برنده کشور از عالی‌ترین سطوح همچون حمله به رویکرد استراتژیک حاج قاسم سلیمانی در سپاه قدس، شهید طهرانی مقدم در توسعه صنعت موشکی کشور، شهید سعید کاظم آشتیانی در جهاد دانشگاهی و موسسه رویان و شهید فخری‌زاده در  توسعه صنعت هسته ای کشور  و… تا سطوح پایین مدیریتی کشور (که خیلی راحت‌تر انجام می دهند) چه در پشت سرشان و چه در پیش روی شان، از شاخصه‌های ذاتی این تفکر لیبرالی، خالی از انصاف و خود همه‌چیزدان‌ پندار است.  به طوری که برخی از ترورهای شخصیتی این بزرگان هیچ گاه از خاطر و ذهن مردم ایران پاک نمی شود.

 صنعت استراتژیک نفت و پتروشیمی ایران، نیز یکی از همین میدان ها و معرکه های نبرد است. در این عرصه نیز مدعیان خود‌ژنرال‌خوان، با حذف و تحقیر این طیف از دلیر مردان بی ادعا، باعث پس رفت و تضعیف این صنعت استراتژیک شده اند.

 در سالیان گذشته مدعیان ژنرالی و البته پوشالی در صنعت نفت ایران، با حذف مدیران پاکدست و انقلابی و تحقیر سرمایه انسانی، موجب پس رفت و تضعیف این صنعت استراتژیک شده اند.

  ژنرال هایی که خود را تئوریسین و متخصص دانسته اما با نگاه به خارج از مرزها و روی آوردن به خام فروشی و نداشتن عزم راسخ در توسعه دانش فنی داخلی، در دولت های مختلف چوب حراج به این صنعت حیاتی و مهم کشور زدند و مانع از تحقق اهداف برنامه پنجم و ششم توسعه و دور شدن از سیاست های ابلاغی اقتصاد مقاومتی در حوزه انرژی در کشور شدند.

 این روزها با روی کار آمدن دولت مردمی دو اصل را در پیشبرد اهداف خود به کار گرفتند؛ نخست حفظ عناصر منصوب خود در بخش‌های مختلف مدیریتی وزارت نفت به هرقیمت حتی با ظاهرسازی جدید و دوم تخریب مدیران شاخص انقلابی.

 به عنوان مثال می توان به حملات هدفمند اخیر به مهندس مرتضی شاه میرزایی اشاره کرد.

 حملاتی که روز به روز رو به گسترش و با سازماندهی بیشتری در حال شکل گیری است.

 مدیری که الگویی شایسته  در کار خالصانه، ساده زیستی و انقلابی گری در صنعت نفت است و  نه خود را ژنرال صنعت نفت می داند و نه تئوریسین جهانی حوزه انرژی.

 او «سربازی» است که تحقق فرامین فرمانده و رهبر خود، در حوزه تکمیل زنجیره ارزش افزوده نفت با توسعه صنایع پتروشیمی و جلوگیری از خام فروشی، با تکیه بر توان داخلی و بهره گیری از تخصص جوانان متعهد صنعت پتروشیمی و نفت ایران را در دستور کار خود قرار داده است.

 هر انسانی با کمی قدرت تحلیلی و شناخت از این صنعت  متوجه می‌شود که در مدت کوتاه دو سه ماه نمی‌توان عملکرد یک مدیر در این سطح را را قضاوت کرد. آن هم از سوی افراد یا اعوانی که هشت سال فرصت داشتند و دیدیم آنچه با این صنعت عظیم کردند.

 امروز بخشی از راه پیش روی شاه میرزایی برنامه ریزی و کار در راه اهداف پیش روی و بخشی دیگر اصلاح و بازسازی خرابه های سازمانی و تشکیلاتی و در راس آن فساد های سازمان یافته ای ست که به یادگار از تفکرات غربگرای حاکم بر این صنعت برجای مانده است.

 بهتر است تخریبگران این سرباز خستگی ناپذیر بدانند، شاه میرزایی نشان داده است در عرصه های مختلف مرد میدان است و هراسی از چنین تخریب هایی نداشته و ندارد و با تمام توان و بی توجه به حواشی در راه نیل به اهداف عالیه پیش روی، به فضل خداوند متعال گام خواهد برداشت.

 در پایان روی سخن ام با برخی دوستانی است که ندانسته جای نقد و تخریب را اشتباه گرفته اند: قد جاءِکُم بصائرمِن ربکم (سوره انعام، آیه ١٠۴)، برادران مراقب باشید سرباز خودی را هدف نگرفته باشیم.

سید یاسین توانی