باتوکل به خدا وتوسل به ائمه اطهار (ع) آغاز می کنم نخستین کلام آمدنم را:

 امر کردن، رخصت گرفتم و آمدم.

 آمدم که همان شاگرد و خادم پیشکسوتان ورزش خوزستان باشم. 

 نه خدایی ناکرده، حاکم بر مقام و جایگاه انتصاب.

 آمدم همراه و همگام کسوت ورزش شوم.

 آمدم یار باشم؛ نه بار و سربار.

 از خدای تبارک تعالی می خواهم تقدیرمان را به قلم زرین و لطف و نگاه و احسان اش رقم بزند و از برکت این خدمت دنیوی، توشه آخرتی  نصیب مان گرداند.

 از همه بزرگوارانی که  نسبت به بنده حسن اعتماد و انتخاب و انتصاب داشتند و نیز آن دسته از پیشکسوتان و استادان بنده که رخصت حضور دادند و آنان که با پیام های تبریک خود، مرا مورد لطف و عنایت  قرار دادند؛ ضمن تشکر، آرزوی توفیق دارم و تا ابد قدر شناس محبت شان خواهم بود.

 ختم کلام:

 آمده ام که همان شاگرد و خادم باشم، نه راهی ببندم و نه به بیراهه بروم. هر زمان امر به رفتن کنند؛ فارغ البال و بدون چشم داشت و هیچ گونه ادعایی خواهم رفت.

 خدایا چنان کن سرانجام کار، تو خشنود باشی و ما رستگار

 سید مهدی ابوس- خادم کمیته پیشکسوتان ورزش همگانی خوزستان