نظرات
- اولین نظر را شما بدهید
علی لندی نوجوان پانزده ساله ایذهای که برای نجات دو زن همسایه یکی از خویشاوندانش، خود را به آتشی "که از شعله او میخندد شمع"، زده بود، خود به آتشی که "در خرمن پروانهها" میزنند درون شد و بازنگشت.
قهرمان بزرگ فراالمپیکی ما که اردوی آموزشی او دیرینه سرزمین پاک ایران زمین بود و مربی ویژه او مردان بزرگ خداباور این دیار، در خانواده پنج نفرهای بینام و نشان بالید و خود "عین آتش شد" "و آتش به همه عالم زد".
این بزرگمرد تاریخ ما "خانه عقل" "به آتش میخانه به سوخت" تا این بار پرچم ملی ما را فراتر از مسابقات المپیک و پاراالمپیک، در عرصه فراالمپیک جهان امروز و آینده برافرازد و و زنده بودن امیدبخش هویت غیرتمند ایرانی را به رخ کشد و نمونهای دیگر بر قهرمانان سازنده تاریخ بیافزاید و انگاره نقش قهرمانان در ساختن تاریخ را نیرو بخشد.
به احترام او تمام قد میایستیم و با همه وجود ادای احترام میکنیم. روح بلند او و کار کارستان او بالاتر از گستره دام آز و طمع بازرگانان خون شهیدان ماست. همان گونه که در پیام به موقع و سنجیده و آرامشبخش رئیس جمهور محترم آمده بود:
"داستان ایثار این قهرمان ملی، باید به زبان هنر و قلم اصحاب فرهنگ و رسانه به گونهای تاریخی روایت شود تا این نوجوان اسوه، الهامبخش نسلهای آینده فرزندان ایران اسلامی باشد. بی شک، هر ایرانی به داشتن چنین فرزندان غیوری به خود میبالد."
ارسال نظر به عنوان مهمان