امروز اربعین علی آقا فرتوت اهوازی بود. همان جوان ناز و بامرام و همیشه خندان فوتبال دیار کارون. جوانی که چه در دوره ای که پا به توپ بود و چه زمانی که کسوت مربیگری را به تن کرد؛ جذابیت خوش مرامی و لبخند معروفش همیشه زبانزد بود.

 محبوبیت و مشهور بودنش فقط به خاطر فوتبالیست بودن نبود؛ بلکه خوش مرامی این مرد همیشه پر نشاط از او، بزرگ مردی  ورزشی ساخت و به یقین نامش در فضای ورزش و فوتبال ماندگار می ماند.

  علی آقا فرتوت حتی نوع مردنش هم فوتبالی بود؛ چرا که پا به توپ و در فضای مستطیل سبز فوتبال جان به جان آفرین تسلیم کرد.

  امروز وقتی برای مراسم چهلمین روز درگذشت این پیشکسوت ارزنده و صاحب نام فوتبال خوزستان وارد قطعه پیشکسوتان ورزش در آرامستان بهشت آباد اهواز شدم اول از خودم خجالت کشیدم و بعد از خانواده و بخصوص از برادران علی آقا فرتوت.

 به خود گفتم: چرا باید بعضی ها در ورزش مدعی برتری و بزرگی و کسوتداری باشند اما نه تنها بزرگی نمی کنند بلکه نسبت به دیگران هم حسادت و شماتت می کنند!

 امروز  می خواهم از این چنین بعضی ها گله کنم و بنویسم: تا کی این چنین بودن؟ تا کی بزرگی و کسوتداری را به نام و به کام خود ثبت کردن ولی هیچ گونه بزرگی از خود نشان ندادن؟ از همه عالم و آدم انتظار حرمت گذاری دارند ولی خود دریغ از یک گام برداشتن به سمت و سوی مرام ارزشی ورزش و حمایت واقعی!

 کرونا شده بهانه عدم حضور، کرونا شده بهانه دوری، از کرونا برای خود حصاری درست کرده ایم که نباشیم و دیده نشویم! حتی کسی در دایره برمودای مان هم حق ورود نداشته باشد!

  آقای بزرگ! فکر نمی کنید باید از درس بزرگی خودتان به دیگران بیاموزید که برای نسل غوطه ور در گوشی و تبلت و فضای مجازی، جذب کننده و به قول همان  بعضی ها مانا شود؟!

 وقتی بزرگان و پیشکسوتان واقعی در مجالس و محافل  ورزشی غایب باشند، این عدم حضور به فرصت طلبان تاریخ ساز و پیشکسوت سازان جعلی، مجال بروز فرصت طلبی را می دهد و به مرور زمان، پیشکسوتان واقعی همیشه غایب از فضای کسوتداری ورزش، محو و فرصت طلبان، مطالبه گر کسوتداری ورزش می شوند!

 آقای بزرگ ورزش و جناب پیشکسوت ارزنده و صاحب نام! حرمت کسوتداری خود را حفظ کنید؛ زیرا هر گام و همراهی و حضور و کلام تان، درسی خواهد بود برای آنان که ورزش را در مرام اخلاقی جست و جو می کنند.

 امروز همه آن کسانی که در مراسم اربعین زنده یاد علی فرتوت اهوازی بودند، شهادت می دهند که با رعایت کامل شیوه نامه های بهداشتی، می شود همراه و همگام و تسلی دهنده باشیم.

 می‌شود بزرگ بود و بزرگی داد به فضای های ارزشی ورزش.

 گله کردم که آن بعضی ها بدانند بودن بزرگان در فضای ارزشی ورزش لازم است.

 امروز دیگران جور آن بعضی ها را در مراسم اربعین علی آقا فرتوت اهوازی کشیدند تا صحنه مرام ارزشی ورزش بی رنگ نشود؛ اما ای کاش آن بعضی ها هم بدون بهانه می آمدند و هم چون آن هایی که آمدند، تسلی دهنده خانواده و عزیزان علی آقا فرتوت اهوازی می شدند.

    ✍ سید مهدی ابوس