حبیب خبر- نوید قائدی: انسان موجودی است اجتماعی و به همين دليل خداوند منان بيشترين ثواب را در عبادات جمعی قرار داده است. شايد اين تشويقی است از جانب خداوند تا انسان‌ها در تمامی ادوار تاريخ ياد بگيرند كه بايد در كنار هم مفاهيم خوشبختی و سعادت خود را تعريف کنند.

  از اين در كنار هم بودن با اهداف و اعتقاد الهی می‌توان برداشت‌های بسيار زيبايی را داشت و درس‌های بی‌شماری گرفت. پس انسان دستگاهی بسته نيست.

 انسان‌ها باهم يعنی با خانواده و فاميل و همسايگان و همشهريان و هم‌میهنان و حتی كشورهای همسايه و جهان روابط متقابل دارند. اين روابط را با هيچ ديوار و حصری نمی‌توان محصور كرد و انسان ناگزير از اين ارتباطات پيچيده است.

 همين ارتباط‌های چندجانبه است كه به حيات انسان‌ها هويت و شكل می‌دهد. در همين هویت‌های جمعی است كه معانی و مفاهيمی كه می‌توان آن‌ها را صفات اخلاقی ناميد زمينه بروز می‌یابند و به‌واسطه همين است كه خداوند انسان يعنی اشرف مخلوقات را به‌واسطه داشتن عقل و قدرت تصمیم‌گیری و عمل آفريده تا گنج های مخفی ذات خود را هم هويدا کند (خودتان حديث مفصل بخوانيد از اين مجمر).

 دنيايي كه ما در آن چند صباحی میهمان هستيم فانی و زودگذر است؛ هر كس عمری محدود دارد و خداوند برای سعادت دنيوی و اخروی انسان‌ها، مفاهيم عاليه آموزش‌های اخلاقی را در قالب كتب وحی ارایه داده است تا اين انسان چندوجهی و همان مخلوقی كه خداوند به‌واسطه نور عشق الهی خود آن را خلق كرده بتواند مجدد راه سعادت خود را بازیابد.

خواستم قدری موقعيت خود و ديگران و دنيای خود و رابطه آن‌ها را روشن کنم؛ اما انسان توسعه‌یافته كه درواقع موتور محرك توسعه معنوی و مادی كشورها و شهرها و هویت‌بخش زندگی‌ها می‌تواند باشد كيست؟

 انسان توسعه‌یافته بايد دانا و بصير و آگاه به مسایل روزگار خود باشد. بايد جايگاه خود در جهان هستی و رابطه خود را با مخلوقات عالم  و راه سعادت و شقاوت خود و جامعه بشری و شهری را درك کند.

بايد داراي گوش‌هایی شنوا، چشمانی بصير و عمل‌گرا باشد. چنين انسانی هم می‌بیند و هم می‌شنود و هم خوب عمل می‌کند و همين انسان است كه بيشتر نگاه به غير دارد تا خود. در همين نگاه به غیراست كه مفاهيمی همچون محبت، ايثار و مهربانی و صبر و استقامت را می‌توان در وجود ايشان حس و رؤیت کرد.

همين انسان‌های توسعه‌یافته هستند كه می‌توانند در جوامع تغيير ایجاد کنند. می‌توانند رهبر معنوي جوامع باشند. این‌چنین افرادی جزو سرمایه‌های اجتماعی گران‌قدر محسوب می‌شوند. چنين افرادی در شهر و ديار خود ثبات دارند و متوازن كننده اخلاق و معنويت و ماديات هستند.

 مردم چنين انسان‌هایی را با تمام وجود درك و حس می‌کنند و حرف‌های آنان را به‌واسطه اعتقاد نظری و عملي كه از آنان دیده‌اند دوست دارند و تكريم می‌کنند.

 انسان‌های توسعه‌یافته چون دارای اهدافی بلندمدت و مقدسی هستند كه همان سعادت جامعه بشری است هیچ‌وقت آرام و قرار ندارند. اين افراد اهل تعامل و تكاپو و حرکت‌های عمل‌گرایانه هستند. اين افراد به‌هیچ‌وجه اهل سكون نيستند. دچار روزمرگی نمی‌شوند و چون دارای شور و نشاط حركت هستند می‌توانند ديگران و جوامع را به حركت دربیاورند.

درواقع اين افراد از خودی خود گذشته‌اند و به ديگران يعني ما پیوسته‌اند. چنين افرادی دارای ارتباط صميمانه با ديگران هستند و حسن خلق و اخلاق حسنه و صبر در وجود آنان سرريز است. به‌واسطه تحرك و پويايی خود دارای مهارت‌های خاص و ويژه هستند و ديدگاه آنان سبب می‌شود تا به افرادی مسوولیت‌پذیر مبدل شوند كه دغدغه ديگران و شهر و كشور و حتی جهان را دارند و تلاش می کنند تا احساس دين و وظيفه خود نسبت به ديگران و جامعه را عينيت بخشند.

چنين افرادی معمولاً درك درستي از حال و آينده دارند. پس می‌توان در پيشبرد اهداف توسعه شهر و استان و كشور خود به آنان تكيه كرد.

نويد قائدی/ ۲۵ ارد یبهشت ۱۴۰۰