۲۲ دی ماه ۹۹‌/ ویژه برنامه اینترنتی دربی/ به مناسبت نود و چهارمین شهرآورد فوتبالی ایران/ یک مسابقه جذاب و مهم فوتبالی برای هواداران دو تیم پایتخت/ مجری این برنامه "مهرداد میناوند" و میهمان برنامه "علی انصاریان" است. همه چیز از دقیقه ۵۱ آغآز شد. وقتی مهدی عبدی فوروارد جوان پرسپولیس توپ را وارد دروازه حریف سنتی می کند و گل مساوی زده می شود، یک ماجرای تلخ آغاز می شود. یک گل، یک خوش حالی و یک در آغوش کشیدن چند لحظه ای.

و این آغاز یک ماراتن نفس گیر برای آن دو میهمان و میزبان برنامه کذایی و یک داستان نفس گیر برای یک ملت می شود.

بعد از آن مسابقه و چند روز بعد، "مهرداد" با علایم مشکوک به کرونا به بیمارستان مراجعه می کند که به گفته پزشکان خیلی دیر شده و ریه های مهرداد درگیر است. تلاش ها برای نجات "میناوند" بی نتیجه است و این پیشکسوت خوش قلب بعد از چند روز درد، در کمال ناباوری چهره در نقاب خاک می کشد. این در حالی است که دوست و همبازی دیرین او یعنی "علی انصاریان" هم به همین درد مبتلا شده است.

مردم هنوز در شوک از دست دادن "مهرداد میناوند" هستند که خبرها حاکی از اوضاع وخیم "انصاریان" دارد. بزرگان ورزش کشور به میدان می آیند تا "علی" به سرنوشت "مهرداد" دچار نشود. پزشکان حاذق تمام تلاش خود را می کنند و مردم چه در خانه و چه آنها که به بیمارستان رفته اند تا از نزدیک شاهد روند درمان "انصاریان" باشند، دست به دعا می شوند. اما سرنوشت بازی خود را دارد.

و حالا یک هفته بعد از درگذشت "مهرداد میناوند" عزیز "علی انصاریان" هم به رغم تلاش پزشکان تاب نیاورده و تسلیم ویروس کرونا می شود و یک ملت را به سوگ می نشاند.

اما آنچه داغ این دو فوتبالیست سال های نه چندان دور و پیشکسوت حال حاضر را صدچندان کرد ویژگی های اخلاقی آن ها و شرایط درمانی متاثر از شیوع کرونا حاکم بر جامعه است.

"مهرداد" که همواره در تمام شرایط سخت مثل یک بزرگ تر کنار تیم پرسپولیس و هواداران آن بود و در بزنگاه های مختلف با کری های عاری از توهین به یاری روح و روان هواداران تیمش می آمد.

پسر خوش قلب و مهربانی که در یکی از آخرین پیام های ویدئویی از همبستگی بیشتر صحبت کرد و گفت دیگر کری نمی خواند تا در این شرایط سخت کسی را نرنجاند. او کسی بود که در یک ویژه برنامه دوربین مخفی به رغم نیاز شدید مالی اما میلیون ها تومان جایزه خود را به دیگر میهمان برنامه بخشید.

"مهرداد" کری می خواند اما هیچ گاه توهین نکرد و همین دلیلی بود که طرفداران دوآتیشه تیم رقیب نیز در فراق او اشک بریزند.

و اکنون بعد از یک هفته از درگذشت غمبار "میناوند" "علی انصاریان" هم تاب نیاورد و در روز میلاد حضرت فاطمه زهرا (س) مسافر دنیای ابدی شد.

علی انصاریان اما داستان دیگری دارد

او که در میان اهالی فوتبال به کوه غیرت و تعصب در زمین فوتبال شهره بود خارج از مستطیل سبز دلی دریایی داشت. با خنده هایی که بر لب می آورد. صریح و بی پرده زبان حال مردم بود و منتقد. 

آنجا که در یک برنامه تلویزیونی در حالی که بازی را به رفیق دیرینه اش یعنی "مهرداد میناوند" واگذار کرده بود، در  پاسخ مجری برنامه که گفت مهرداد سه ستاره دارد اما علی ستاره ندارد گفت: علی یک ستاره در دنیا دارد و آن هم مادرش است. عجیب اینکه در تمام فیلم ها و مصاحبه هایی که از او دیده می شود یک واژه می درخشد.

"مادر".

علی انصاریان  دیوانه وار مادرش را دوست داشت و او را می ستود. علی عزیز رفت اما وای از داغ دل مادرش. در روزی که متعلق به مقام مادر است و برای کسی که واژه مادر را معنا بخشیده بود داغ رفتن فرزند غیرقابل تحمل است.

مادر علی در این روز یک هدیه از خدا می خواست. او سلامتی علی را طلب کرده بود اما سرنوشت این طور رقم خورد که علی مادرش را در روز مادر تنها بگذارد. آزمونی سخت از یک مادر در صبوری.

شاید تلخ تر از فراق "علی"، صبری است که این مادر داغدیده می بایست در فراق فرزندش تحمل کند.

علی رفت .... و ما را  در یک حسرت بزرگ باقی گذاشت ... کاش آن دربی نود و چهارم هیچ گاه برگزار نمی شد و کاش آن برنامه کذایی هیچ وقت ساخته نمی شد و کاش هیچ گاه آن گل مساوی زده نمی شد.

اما پرسش هایی که درگذشت غم انگیز "علی" و "مهرداد" عزیز با رفتن خود باقی گذاشتند.

 مقصر این به سوگ نشستن کیست؟

آیا می شد از این داغ جلوگیری کرد؟

آیا مقصر کسانی هستند که برای خرید واکسن کوتاهی می کنند؟

آیا طب سنتی می توانست به کمک علم پزشکی بیاید و از این داغ جگر سوز جلوگیری کند و صدها پرسش دیگر که برخی از آن ها را مردم مستقر در جلوی بیمارستان فرهیختگان تهران تنها ساعتی پس از درگذشت "علی انصاریان" از "علی کریمی" که در این روزهای تلخ مردم او را نماینده خود می دانستند، می پرسیدند.

قطع به یقین ما به کادر درمان و متخصصان کشور اعتماد کامل داریم. اما قصور و کوتاهی را نمی توان تحمل کرد.

این ضایعه غمبار بار دیگر به ما یادآور شد که تنها راه جلوگیری از ابتلا به این ویروس ناشناخته کرونا، رعایت شیوه نامه های های بهداشتی است. رعایت فاصله اجتماعی و استفاده از ماسک.

درگذشت مهرداد و علی به ما یادآور شد این ویروس نه سن و سال می شناسد و نه ورزشکار و آدم عادی و معلوم نیست این میهمان ناخوانده تا کی قرار است در این کره خاکی جان بستاند و خانواده ها را داغدار کند.

روح "مهرداد میناوند" مهربان و خوش قلب و "علی انصاریان" با تعصب و خوش رو  شاد و یادشان تا همیشه گرامی باد.

     🖋️حسن نسیمی/ روزنامه نگار