خبرگزاری ایرنا خوزستان امروز از قول معاون اول ریاست جمهوری اعلام کرد: "خوزستان قلب پیشرفت ایران اسلامی است اما دارای مشکل هایی است که برای بررسی آن ها آماده ام."

در این باره برای استحضار ایشان و البته رفع ابهام از افکار ما شهروندان به نظر می رسد باید توضیحی داده شود.

جناب جهانگیری عزیز! روزگاری که خوزستان قلب پیشرفت ایران بزرگ بود، به سرآمده است. زیرا آن دوران مربوط به زمانی بود که بزرگ ترین پالایشگاه جهان در آبادان مستقر بود و تولیدات پالایشگاه نه تنها سرنوشت حکومت و توسعه ایران را رقم می زد بلکه در جغرافیا و سیاست منطقه خاورمیانه و جهان تاثیری شگرف داشت.

اما بعد از جنگ تحمیلی و بروز خسارت های سنگین به پیکره خوزستان و زیرساخت های آن دیگر هیچ وقت نتوانست کمر راست کند و به جایگاه و رتبه گذشته خود برسد. چون ظرفیت های ایجاد شده در دیگر استان های کشور جایگاه خالی خوزستان رنج کشیده را پر کردند. پس جمله شما که فرمودید خوزستان قلب پیشرفت ایران اسلامی است بیشتر جنبه شعاری و احساسی دارد تا واقعیت.

جناب جهانگیری! اگر منظور شما از پیشرفت، توسعه است؛ بله! خوزستان هنوز هم با وجودهای ضعف های اساسی در ساختار خود در مسیر سینرژی توسعه و پیشرفت کشور فعال و پویا است. فعال است چون هنوز در اعماق رگه های خوزستان نفت جاری و گاز از آن ها متصاد می شود.

اما توسعه در خوزستان با قطار توسعه دیگر استان های کشور- که از منابع چندانی هم برخوردار نیستند- همگام که نیست هیچ، که به دلایل چند که شما باید در هشت سال سکانداری معاون اولی آن ها را می یافتید در برابر توسعه در مسیر پایدار اینرسی و حالت لختی و ایستا دارد که حتما دلایل آن ضعف های مدیریتی در استان و کم توجهی و نبود نظارت صحیح و شاید لابی مرکز نشینان است.

جناب جهانگیری! قطارهای زغال سنگی قدیم وقتی در شیب های تند قرار می گرفتند، برای غلبه بر نیروی جاذبه و حرکت به بالا با ریختن ذغال سنگ به سختی جان می کندند و با دود و حرارت و سیاهی زیاد واگن های متصل را به پیش می بردند، خدمه لکوموتیو پیشران داغون و سیاه و خسته و پریشان می شدند تا سرنشین ها و بار واگن های دیگر را به سلامت بالا ببرند.

حال مثال خوزستان شده است که در سختی های کشور و تنگناها باید بخش زیادی از بار سنگین حرکت کشور را به دوش بکشد؛ اما خود دارای سیاهی های زیادی است که بی پاسخ مانده اند. قطار ذغال سنگی می گویم چون مسیر توسعه فعلی و حرکت پایدار نیست و بوی حفظ محیط زیست و سبزی از این حرکت نمی آید.

چه زیبا بود دوره هشت ساله ای که خیلی ها در دولت شما آمدند و رفتند و شعارهای زیبایی سردادند و ما هم برای آن ها سوت و هورا کشیدیم. آخرین نمونه آن خاطرات رییس جمهوری بود در روزی که خوزستان هوا نداشت و هنوز هم ندارد...

نوید قائدی

۱۱ بهمن ۹۹