می گویند: هر چیزی زیاد تر از حد تکرار و بر آن اصرار شود نه تنها ارزش واقعی اش را از دست می دهد بلکه تبدیل به معضل خواهد شد.

که اخیر فعالان فضای مجازی ورزش شاهد عده ای کوچک مغز فاقد عیار ارزشی ورزش بودند مذبوحانه تلاش می کنند فضای ورزش را به طرف آلودگی کلامی و بد اخلاقی سوق دهند و با گل آلود کردن آب ماهی منفعت صيد کنند و از طریق تزویر؛ جولان بزرگی و کسوت داري کنند!

هرچند اهالی ورزش به مقاصد شوم این بد صفتان چسبیده به ورزش پی برده‌ آند و دیگر کلام شان بی اعتبار و خسته کننده شده است و نصحیت این چنین افراد آب در هاون کوبیدن است؛ لذا ضمن بی توجهی به اراجیف این قبیل افراد، می خواهیم به آنان یاد آور شویم:

شما دیگر هر آنچه دوست دارید بنویسید و بيان و حنجره پاره کنید و مزد خوش خدمتی خود را از اربابان خط دهنده دریافت کنید؛ اهالی ورزش به مراتب بهتر از هرکسی دیگر می دانند که کسوت واقعی ورزش کیست و چه تفاوتی میان قهرمان و پهلوان و لوطي و نالوطی وجود دارد!

همه عالم و آدم پی بردند که این لشکر کشی ها و فریاد ها فقط برای نزدیک شدن دوباره به آنچه از دست داده اید است و بدانید هرگز کسوت واقعی ورزش، فضای ورزش را آلوده به بد مستی و بی حرمتی نخواهد کرد.

کسوت ورزش اگر مبصر شد، حضورش عیار دهنده و سرور انگیز و افتخار آفرین و عزت آور است؛ اما وای به روزی که نابخردان چسبیده به ورزش و تشنه و آرزو مند مبصری در صف کسوت ورزش دیده شوند آن زمان باید فریاد برآورد و نوشت فاجعه در فاجعه شده و فاتحه آن ورزش رآ  بایدخواند!

به هر روی؛ "من آنچه شرط بلاغ است باتو می گویم/ تو خواه از سخنم پند گیری،خواه ملال"

به راستی که چه زیبا مقام عظمای ولایت سروده است:

من اگر لايق الطاف خدايم، به تو چه?

تو کنی جامعه بیمار به ما مربوط است

تو اگر می بخوری در پس خانه، چه به من

گر بيايي بر انظار به ما مربوط است

گر نبندیم بر پوزه او (تو) قلاده

می درد همچو سگ هار به ما مربوط است

گر تو سوراخ کنی کشتی این جامعه را

می شود غرق به ناچار به ما مربوط است

به جهنم که خودت را بکشی در خانه

در خیابان بزنی دار به ما مربوط است

دین من داده اجازه که دخالت بکنم

تا نبینم ز تو آزار، به ما مربوط است

امر معروف کنم، نهی از منکر، بپذیر

نا ابد ترمز اشرار به ما مربوط است

از همه اهالی ورزش و خوانندگان عزیز و گرامی فضای مجازی و مطبوعات ورزشی عذر خواهی می کنم اگر گاهی قلم  تیغ  گشت بر متن کلام.

سیدمهدی ابوس