تصویری ماندگار از فعالیت علی اهوازی جوان ترین خبرنگار خوزستانی دهه های پنجاه، شصت و هفتاد که برای تهیه خبر به ابادان سفر کرده بود. علی اهوازی نفر اول از چپ در کنار محمد ذلفی، حاج حسن اهوازی، حسن محقق، سید مهدی و حسن ابوس قرار دارد.

مشاهده یک تصویر ارسالی از یک دوست و همکار، همراه و همگام در عرصه قلم ورزش مرا به دهه شصت کشاند. سال هایی که مرام ها، رفتارها، کردار ها، خوبی ها، خدمت ها و حضور ها،  همه و همه ارزشی بودند. ارزشی از نوع صداقت کلام و امانت داری بدون چشم داشت مالی.

در آن دهه حضور یک جوان آرام و بسیار متین از یک خانواده تمام ورزشی با آن تیپ و قیافه خاص بچه های انقلابی ارزشی دهه شصت، پیراهن بلند روی شلوار و کفش اسپرت کتانی و موهای وزوزی بلند کاسه ای در فضای ورزش خوزستان به ویژه هنگام برگزاری مسابقات سه رشته فعال آن زمان( فوتبال ، بسکتبال و والیبال) در ورزشگاه تختی و سالن ۲۲ بهمن اهواز نظرم را جلب می کرد.

 جوانی آرام و صبور، کم حرف و بدون به همراه داشتن قلم و کاغذ؛ فقط با چشمان تیز و حافظه مثال زدنی اش اقدام به تهیه زیباترین و پرمحتوا ترین و کوبنده ترین خبرهای ورزشی می کرد.

این جوان، در نقد ورزش، بامنطق و انصاف و بسیار شفاف و بدون تعارف، مشکل ها و ضعف ها را تشریح می کرد و قلمی بسیار تاثیر گذار داشت. نام و نوع نگارش قلم اش، هم چون نگینی در صفحات ورزشی روزنامه های پرتیراژ کشوری، همچون:  آیندگان، رستاخیر، آزادگان و ابرار می درخشید؛ اما خود  گمنامی را پیشه کرده بود.

این خبرنگار که در سه دهه پنچاه، شصت و هفتاد حضوری کم نظیر و تاثیر گذاری داشت کسی نیست جز "علی اهوازی"

 جوانی از محله تمام ورزشی و شاهینی های اهواز که از سال ۱۳۵۲ به واسطه برادر بزرگ ترش- که یکی از برندهای واقعی فوتبال خوزستان به عنوان بازیکن، داور، مربی و عرصه خبرنگاری ورزش بود- آرام آرام ضمن آشنایی با قلم ورزش و نوع تهیه خبر ورزشی، در کمترین زمان یک خبرنگار خبره شد.

علی اهوازی که به برادر کوچک حاج حسن اهوازی معروف است، پس از سپری کردن خدمت مقدس سربازی در سال های دفاع مقدس و فراهم کردن مقدمات تحصیلات عالیه، در اواخر دهه هفتاد برای ادامه تحصیل راهی کشور انگلستان شد و در این مدت همیشه پیگیر وضعیت ورزش به ویژه فوتبال خوزستان بوده است.

برای علی آقا اهوازی جوان ترین خبرنگار سه دهه پنجاه، شصت و هفتاد عرصه قلم ورزش خوزستان- که در اوج فعالیت و ماندگاری قلمش همیشه گمنام بود- سلامتی، موفقیت و لطف و نگاه خدا را خواستاریم.

✍  سید مهدی ابوس