سریال نگارشی و ادامه دار معرفی یک پیشکسوت ورزش، این بار به  فضای مستطیل سبز فوتبال رفته تا مردی از خاک خورده های  فوتبال محلات اهواز و از یک خانواده کاملا ورزشی فوتبالی را- که در دهه چهل و پنجاه شکوفا شد و به یکی از ستارگان  پر فروغ فوتبال خوزستان شهرت یافت- برای اهالی ورزش و فوتبال یاد آوری کند.

 این فوتبالیست بسیار محجوب وخوش اخلاق، سال ۱۳۲۴ در اهواز و محله خیابان گشتاسب به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی را در شلوغ ترین و پرهیاهو ترین دبستان شهر اهواز ( نجم اخراسفالت آن زمان) که تعداد هر کلاس ۶۵ نفر بود و در نقطه صفر شهری اهواز قرار داشت، آغاز کرد و بعد از مدتی به دبستان خیام بین چهار راه زند و باغ شیخ نقل مکان کرد.

 همچنین تحصیلات دبیرستانی خود را در دبیرستان شاهپور جنب کلوپ واحدی به پایان رساند و به دلیل آن که در آن دوران فضای دبیرستان ها اکثریت ورزشی  و دبیران ورزش، کلا از داوران و قهرمانان و پیشکسوتان صاحب نام ورزش بودند، لذا فعالیت و رقابت ورزشی دانش آموزی بسیار مورد توجه دبیران ورزش وقت بود و دانش  آموزان با علاقه خاصی برای حضور در میادین ورزش آموزشگاه ها تلاش می کردند؛ چون مسیر اصلی هر ورزشکار برای مطرح شدن و رسیدن به ورزش قهرمانی استانی و کشوری، فقط حضور فعال و موفق و تاثیر گذار در تیم های آموزشگاهی بود و این انگیزه در وجود فرد مورد نظر ما از همان دوران رقم خورد و باعث شد او از فضای آسفالت کلوپ واحدی و مسابقات آموزشگاهی به عنوان یک استعداد درخشان به فوتبال اهواز معرفی شود .

 این بازیکن ریز اندام به رغم جثه کوچکش، دارای زکاوت و هوش کم نظیری در نوع حرکت با توپ و بازی سازی  و شم گل زنی بود. همین خصوصیات کافی بود تا در اولین نگاه تیز زنده یاد استاد امیر نعمت پور پدر مسلم فوتبال اهواز به عنوان یک پدیده جدید فوتبال به تمرینات تیم اسپرت که  آن زمان، تیم دوم کلوپ شنا بود فرا خوانده شود.

در سال ۱۳۴۷ این جوان مستعد موفق شد پیراهن تیم بزرگسالان کلوپ شنا را به تن کند و  دوبار هم مفتخر به عضویت در تیم منتخب ستارگان فوتبال خوزستان برای شرکت در رقابت های فوتبال کشور شد و همبازی بزرگانی هم چون  مهراب شاهرخی،  اکبر افتخاری،  عبدالرزاق گله دار، ناظم گنجاپور، جواد ذهبی، شاه مراد شکر خدایی، زاهد جرگه، مهدی اسراری، حسن سالمی و دیگر بزرگان فوتبال خوزستان شد.

سال ۱۳۴۸دوران سربازی فرا رسید و برای مدتی از فوتبال اهواز جدا و خدمت سربازی او را به شهر شوشتر کشید تا در این شهر برای اولین بار تجربه مربیگری را با تیم تاج شوشتر بدست آورد. او درکنار مربیگری در فوتبال شوشتر به عنوان یک بازیکن سرباز تیم ژاندارمری خوزستان را در مسابقات کشوری همراهی کرد و با به ثمر رساندن ۲۱گل بهترین گلزن مسابقات فوتبال نظامیان کشور لقب گرفت.

  بعد از پایان دوران خدمتش و در بازگشت به زادگاهش اهواز، خبر انحلال تیم کلوپ شنا او را راهی تیم شهباز کرد و تا سال ۱۳۵۰ این تیم را همراهی کرد؛ اما سال ۱۳۵۱ که تیم تاج اهواز مجوز حضور در رقابت های فوتبال  کشور را به دست آورد  با گلچینی از بهترین و آماده ترین بازیکنان اهوازی، از جمله این بازیکن ارزنده و مطرح خود را برای حضوری مقتدر آماده کرد. 

در فروردین ماه سال ۱۳۵۲ تیم تاج اهوار  در مسابقات چند جانبه تاج های کشور به میزبانی اهواز حضور پیدا کرد و این جوان پر جنب جوش در اولین حضورش با پیراهن تیم تاج اهواز،  بسیارخوش درخشید؛ اما چند ماه بعد بنا به قوانین خاص آیین نامه جام تخت جمشید که فقط یک تیم به نام تاج، آن هم تاج تهران، می تواند در لیگ تخت جمشید حضور داشته باشد و تاج اهواز فقط با تغییر نام خود می توانست در لیگ تخت جمشید حاضر شود، لذا اجبارا نام تیم تاج اهواز به نورد اهواز تعییر یافت و در رقابت ها حاضر شد.

 در نخستین دوره جام تخت جمشید، این ستاره جدید فوتبال اهواز، با به ثمر رساندن هفت گل، بسیار خوش درخشید و در شرایطی که نظر کارشناسان فوتبال ایران را به خود جلب کرده بود، به طورناگهانی از حضور در فضای مستطیل سبز فوتبال به عنوان بازیکن خدا حافظی کرد!

او بعد پیروزی انقلاب اسلامی، مربیگری تیم های ایرانگاز، دارایی و ابوذر اهواز را بر عهده گرفت و اینک در سن ۷۵ سالگی، ساکن کرج است و در فضای پیشکسوتی ورزش و فوتبال حضوری تاثیر گذار دارد. 

این پیشکسوت ارزشی فوتبال همان"سیاوش رزاقی" نام دارد که همیشه در میان اهالی ورزش و فوتبال و پیشکسوتان از محبوبیت و احترام خاصی برخودار است.

  او به رغم گذشت ۷۵ سال از عمر با عزتش، هنگامی که نام زنده یاد استاد امیر نعمت پور را به عنوان مربی خود، بر زبان جاری کرد از جایش بلند شد و با احترام از او یاد کرد. واقعا این حرکت پسندیده و ارزشمند از یک پیشکسوت ورزش، درس بزرگی است برای نسل جدید ورزش که انصافا در فضای فعلی ورزش و فوتبال بسیار خالی است.

برای استاد سیاوش رزاقی، با مرام ارزشی ورزش، آرزوی سلامتی و عاقبت به خیری و نگاه و لطف خداوند را مسالت دارم. ان شاالله

✍ سید مهدی ابوس