پنج شنبه که فرا می رسد ناخدا گاه به یاد عزیزان اسیر خاک می افتیم. عزیزانی که نام، حضو و کلام شان خاطره انگیز و یاد آور روزهای با هم بودن است.

مردانی از تبار ورزش خوزستان: "رضا گنجاپور" اسطوره قلم- "نوری خدایاری" استاد کلام و مرام و"کاظم کوه گویی" خادم قلم ورزش.

روزگاری که با هم و کنار هم روی سکوهای ورزشگاه تختی اهواز می نشستیم و تلخی هاو شیرینی های ورزش را با نگاه و کلام و قلم تفسیر وتجربه می کردیم. ایامی که هرگز فراموش نخواهد شد...

صبح پنج شنبه یازدهم اردی بهشت همانند پنجشنبه های سه دهه اخیر، به عشق ملاقات اهل قبور و به امید باز بودن درهای گلزار شهدای بهشت آباد اهواز راهی شدم، اما هم چون هفته های قبل به دلیل فرا گیر شدن ویروس کرونا، باز هم، با در بسته مواجه شدم و ناگزیز از پشت دیوارهای گلزار شهدای بهشت آباد اهواز، برای اهل قبور از جمله پدر و مادر و برادران شهیدم و کسوتداران ورزش فاتحه ای قرایت کردم و در میان قرایت فاتحه سه نام، همانند همیشه فکرم و ذکرم را به خود مشغول کرد. سه نام بی بدیل در فضای ورزش خوزستان، نام هایی که هرگز از ذهن اهالی ورزش پاک نخواهد شد.

  زنده یادان: "رضا گنجاپور"- "نوری خدایاری" و"کاظم کوه گویی"

این مردان در فضای ورزش طوری زندگی کردند که نام، کلام و مرام شان هرگز با جسم شان زیر خاک دفن نشد؛ بلکه هم چون  نخل های سر به فلک کشیده ثمر داده است و به نسل های آینده ورزش انتقال داد می شود.

ای کاش بدانیم و یادمان باشد در مراسم وفات این عزیزان در حضور کسوتداران ورزش به خانواده های این بزرگ مردان عرصه کسوت و مرام ارزشی ورزش چه وعده هایی داده بودیم و چند تا از وعده های گفته شده عملی شده است؟

ای کاش قدر بزرگان بی بدیل ورزش خودمان را بهتر می دانستیم تا با دیدن و خواندن مطالب، نحوه مراسم، قدر شناسی و پاس داشت اهالی ورزش دیگر استان های کشور از اسطورهای خود، افسوس بی توجهی نسبت به کسوت ورزش استان مان را با این همه داشتن کانون های کسوتداری نخوریم!

ان شاالله بعد از پایان ویروس کرونا شاهد توجه و احترام خدمت به کسوت ورزش باشیم.

روح شان شاد و یادشان گرامی باد.

     ✍️ سیدمهدی ابوس