سال ۱۳۹۸ هرچه بود و هرآنچه در آن ورود کرد، به پایان رسید و اینک در فضای سال ۱۳۹۹ قرار داریم.

سالی که تعطیلی و خانه نشینی اجباری و هراس از شیوع ویروس کرونا فضای کشور و هم چنین استان عزیزمان خوزستان را فرا گرفته است.

اما در این ایام بحرانی هنوز هم امیدواریم در آینده نزدیک وضعیت فعلی برطرف شود و شاهد سلامتی و نشاط و موفقیت در همه عرصه ها، به ویژه در ورزش و میان اهالی اش باشیم؛ چون بدون اغراق این مردم، شایسته بهترین ها هستند.

ورزش خوزستان در سال ۹۸ بارها موفق به اثبات شایستگی خود شد و از پرتو این افتخار آفرینی گاهی فضای جامعه شاد و پر نشاط شد و تاثیر گذاری ورزش را نمایان کرد؛ اما برای تدوام این شایستگی و شادابی، ورزش خوزستان، نیازمند تقویت ساختار مدیریتی خود از نوع بومی ورزشی است.

 کارشناسان خبره ورزش اعتقاد دارند: ورزش خورستان از لحاظ پتانسیل نیروی انسانی و داشتن جوانان مستعد و مدیران کار بلد جوان- خروجی ورزش و آشنا به علم روز ورزش- هیچ گونه کمبودی ندارد اما ابعاد ساختاری و مدیریتی ورزش استان دچار نقص است که البته این نقص هیچ ارتباطی به نوع مدیریت هم اکنون ورزش ندارد و باید نقص را در کلان ورزش کشور و نوع انتصاب های مدیریتی آن جست و جو کرد.

ورزش خوزستان به رغم داشتن منابع اقتصادی و صنعتی، دولتی و خصوصی بی شمار، به دلیل جدی نگرفتن و همکاری نکردن مدیران صنابع موجود در استان با ورزش و نفوذ و هدف شدن نتیجه گرایی در فضای مدیریت تیمداری ورزش و متاسفانه رواج انتقال اماکن ورزش  به پیمانکاران و به طور کلی پیمانکاری شدن ورزش و سپردن سکان هدایت بیشتر رشته های ورزش به دست کسانی که اهلیت و هویت واقعی ورزشی را ندارند، دچار تلاطم های فروانی در نوع ساختار مدیریتی شد و به رغم تذکرهای شفاف قلم ورزش مبنی بر تجدید نظر و سپردن اداره ورزش به اهالی آن، اما شوربختانه نه تنها گوش شنوایی نبود و نیست که گاهی هم قلم ورزش متهم به تضعیف و تخریب و حتی ضد مرام ورزش شده است!

در ابتدای سال جدید  قلم ورزش در قلمستان خود باز هم شفاف، جسورانه  و دلسوزانه پیشنهاد خود را تکرار می کند که ساختار مدیریتی ورزش استان ضمن تقویت، باید به سمت و سوی مدیریت بومی ورزشی برود و دیگر غفلت  و بی توجهی در این مورد جایز نیست...

ورزش اهل اش را می پسندد و می طلبد و باید به این خواسته احترام گذاشت.

چرا عده ای بر گماردن افرادی که با فضا و مرام ارزشی ورزش غریبه هستند و هیچ عملکرد مثبت برای ورزش ندارند، اصرار می کنند؟! مگر عاقبت این اصرارها و حمایت از مدیران نامتعارف به اصول مدیریت ورزشی، همین حواشی بی شمار از جمله  جعل و فساد وتباه شدن اعتبارات کلان بیت المال در ورزش کلان کشور نبود؟!

 آقایان! بس نیست آزمودنِ آزموده های مرود شده؟!

باید پذیرفت بزرگ ترین و اصلی ترین مانع گسترش ورزش استان همین نوع ساختار و مدیریت فاقد هویت ورزشی است. تاکید می کنیم مسوولان کلان استانی و کشوری- که دستی در انتخاب یا انتصاب مدیران کل ورزش دارند، برای یکبار شجاعانه، به مدیران بومی لایق درون فضای ورزش اعتماد کنند و نگاهی مدبرانه و مهربانانه کنند و فرصتی به این مدیران جوان خروجی ورزش استان بدهند...

بنا به شنیده های نزدیک به واقعیت، اگر  قرار است در آینده نزدیک وزارت ورزش، تغییرات ترفیعی در سطح مدیریت ورزش استان داشته باشد، مسوولان استانی هم نگاهی به شایستگان  موجود درون فضای ورزش استان- که هم اکنون در ساختار ورزش حضور دارند و با تمام مسایل پنهان و نهان ورزش استان آشنا هستند و سال هاست به عنوان یک سرباز کهنه کار و متعهد کنار دیگر مدیران آمده و رفته ورزش تجربه اندوزی کرده و مورد تائید اهالی ورزش هستند- داشته باشند. 

اهالی ورزش و کارشناسان و پیشکسوتان ورزش خوزستان از شخص دکتر شریعتی استاندار محبوب و تلاشگر استان انتظار دارند در تدبیر مدیریتی جهادی خود برای هدایت ورزش خوزستان این بار سکان را به مدیری بدهد که اینک درون ورزش استان حضوری فعال دارد و محبوب است و آشنا به فضای ورزش و سجایای ارزشی آن.

اگر چنین شود به یقین ساختار مدیریتی ورزش استان در مسیر تشویق، حمایت و پیشرفت و بدور از حواشی قرار خواهد گرفت.

امیدواریم ورزش خوزستان امسال در ترمیم اساسی ساختار مدیریتی و هدایتی بومی گرا موفق شود.

       ✍️سیدمهدی ابوس