محمد بقالان:

اگر کار دلم فرجام  گیره

نگاهم از نگاهت جام  گیره

سیه مستی که باشه نام او دل

پیاپی باده ی الهام گیره

  عبدالله نوروززاده:

اگر  چشمم  ز رویش کام  گیرد 

تمام  قصه ام   آرام  گیرد  

کسی  در شوش  باشد  نام  خیاط 

که  هر ساعت  سراغ  جام  گیرد

 محمد بقالان:

پر از تصویرِ عشقِ ناب جام اش

جوانه می‌زند، گل از کلام اش

تمام غنچه‌های شعر، خوشبوست،

ولی من مستم از عطرِ پیام اش

 علیرضا صاحب:

دلُم  با مِهرِ  تو آرام گیره

به یادِ تو زبان در کام گیره

نباشد دور اگر از دستِ دلبر

کنار حوضِ کوثر جام گیره

 یوسف اسماعیل وند:

تو سر مستی ز مفهوم ِ پیامش

ولی من غرق گیرایی یِ جامش

من و بقال و جام و حرف شاعر

قضاوت با شما.....لطفا کدامش؟

 ایرج خواجوی:

اگر کاردلت فرجام گیره

نگاهت از نگاهش وام گیره

دوچشم لوچ ملا کور باشه

اگر خواهد زتو الهام گیره

 محمد جعفری:

نذارم، تا دلت فرجام گیره

نگاهت از نگاهم، جام گیره

الهی دور چشمانت بگردم

بیا، تا این دلم آرام گیره

 محمد بقالان:

بلی گویِ بلا جویِ  الستم

که مستِ مستِ مستِ می پرستم

نه چون مستانِ مینای مجازی

که افتد شیشه ی پیمان زدستم

 ایرج خواجوی:

  تو که مست از می جام الستی

توکه دل کنده ای ازدام هستی

توکه آواره در دشت جنونی

بگو ای دل به دنبال چه هستی؟

 علیرضاصاحب:

هنوز ای دوست بر عهدِ الستم

بر آن پیمان که روزی با تو بستم

به عشقِ جرعه ای از جامِ وصلت

سبویِ  آرزوها را  شکستم

 محمد بقالان:

بنال ای مرغِ صحرایِ صبوری

که باید سرکنی با دردِ دوری

تو را  منزل  به باغِ  لامکان  بود

از آن دوری کنون! صدسالِ نوری!

 علیرضا صاحب:

منال ای دل گر از دلدار دوری*

ببال از اینکه دائم در حضوری

اگر در هجر و قبضی مثلِ صاحب

صبوری کن صبوری کن صبوری

 محمد جعفری:

من امشب باده ای در جام دارم

و از عطرش، دلی آرام دارم

بنوشم جرعه جرعه، جرعه، جرعه

من این حال خوش از، خیام دارم

 بچه نفتون:

مو طنازم دلی آیینه نارم

هزاران واژه ی سبزینه نارم

ولی از خط قرمز رد نوابوین!

که وُر تیگم شبی پرپینه نارم

صاف صادق اهوازی:

امان از جعفری، قاسم زمانی

بقالان طنزپردازی جهانی

ندانندی که قیچی داره چشمم

بسوزونم دوبیتی های جانی!