آغوش وا کن مسجد الاقصی/بر ماذنه گلبانگ بیداری ست

 هنگامه ی شوری دگر آمد/رودی حماسی در دلت جاری ست

 آغوش وا کن مسجد الاقصی/بر روی مردانی که چون خورشید

 گل می کنند از گوشه غزه/با پرچم خوشرنگی از توحید

 با سنگ و مشت و عزم پولادین/همواره جاری بوده پیوندت

 پر می کشد فوج کبوترها/از خون مردان برومندت

 در فصل آتش سنگ می بارد/از باغ های روشن زیتون

 در بارش طوفان الاقصی/بر خاک می افتد بت صهیون

 ای قدس ای سر چشمه ی امید/ای قدس ای محکم تر از پولاد

 خورشید در اوج فلک یک روز/آزادی ات را می کشد فریاد

 * عبدالرحیم سعیدی راد