آیینه ام و

 آینه پرداز تو هستی

 دیوانه من و

 عقل برانداز

 تو هستی

 در قدرت من نیست سخن از تو بگویم

 وقتی که مرا جرات ابراز تو هستی

 پرگارم و چرخیدن من دست خودم نیست

 در چرخش من نقطه ی آغاز تو هستی

 من زخمه ی بر تار دل خویشم و

 پیداست

 سمفونی ی زیبایی آواز تو هستی

 شاهین دلم

 زخمی ی پرچین غرور ست

 انگیزه ی  بال و پر پرواز تو هستی

 ای آینه من راز  دلم را به تو گفتم

 اقسوس که نامحرم این راز تو هستی

 دیری ست که در آینه ی باورم شعرم

 زیبایی ی تصویر غزل باز تو هستی

زیباتر از این واژه به فکرم نرسیده ست:

- در شعر ترم معنی ی اعجاز تو هستی

من پیر و علمدار غزل های سپیدم

هر لحظه ولی 

پرده ی اغماز

تو هستی.

* هرمز فرهادی بابادی