قرآن که بود کلام یزدان

اعجاز محمد(ص) است  و فرقان

برهان و حدیث و جان هستی

سر چشمه مهر و لطف رحمان

قرآن هدف پیامبران است

نور است و حقیقت عیان است

جود و کرم خدای سرمد

فیاض وجود ملک جان است

قرآن به ه‍مه امید و فرجام

هم مبدا و منتها و انجام

گل واژه رحمت الهی

از حصر و شکست و نصر ایام

قرآن به جهان کتاب عزت

هم قدرت و هم وحدت و حکمت

تا حشر بشر بنازد از آن

زین علم کلام خوان نعمت

آیات خدا نماد دین است

نازل به قلوب مرسلین است

سازنده روح و جسم انسان

برنامه خوب متقین است

از خشک و تر و نظام موجود

از قبل و زمان بود و نابود

قرآن به بشر نموده ره را

قانون و حدود و حق و محدود

بر خیز و ز حق مدد همی جو

ز‌ین ورطه گذر کن و بدو ، رو

بر رشته ایزدی بزن چنگ

با خلق محمدی، نما خو

گرداب جفا چو جان و دل کاست

امواج بلا اگر ز جا خاست

بر گیر مدد ز یمن قرآن

زیرا ز خدا شفا، شما راست

یا رب بنگر که ناتوانم

پیوسته اسیر جسم و جانم

جز کوی شما، کجا بجویم

جز راه شما، رهی ندانم

یارب به کلام ذات رحمان

غفار و غفور و حی منان

بر سبط نظر نما، ز انصار

دارد ز شما امید غفران

خ. سبط الشیخ