۱۰ شعر از: "تنها محمد" شاعر و نویسنده‌ کورد

"تەنیا محمد" (تنها محمد) شاعر و نویسنده‌ی کورد، زاده‌ی یک آگوست ۱۹۸۹ میلادی در شهر رانیه، از توابع استان سلیمانیه‌ی اقلیم کوردستان است. او در آن‌جا رشد و نمو یافت و اکنون سالیان درازی‌ست ساکن شهر کاردیف پایتخت کشور ولز است.

 به گزارش حبیب خبر، سعید فلاحی(زانا کوردستانی) شعرهای "تنها محمد" را به فارسی برگردانده است که با هم می خوانیم:

 * کتاب‌شناسی:

- سەدای دڵێکی بێناز (صدای دل بی‌ناز) - ۲۰۰۶

- شوشە شکا (شیشه‌ی شکسته) - ۲۰۰۹

- دێڕی نامەکان (میان نامه‌ها) - ۲۰۱۸

 

(۱)

جار هه‌یه سوتفه‌ی ئینسانی وا ده‌که‌یت،

که جله‌کانی له خۆی جوانتر و،

پێڵاوه‌کانی له خۆی گرانترن.

ناگهان انسان چنان می‌شود؛

که لباس‌هایش از خودش زیباتر و

کفش‌هایش از او ارزشمندتر خواهند بود.

 

(۲)

وتت: ده‌مه‌وێت له ژیانی خۆم‌دا

ته‌نیا یه‌ک که‌سم هه‌بێت!

وه‌ره ئه‌و که‌سه‌و هه‌موو که‌ست بم!

گفتی: به من گفتی در زندگی‌ام

تنها یک نفر را دارم!

بیا آن یک نفر و همه کس و کارت باشم!

 

(۳)

ئێمه ئه‌و میلله‌ته‌ین

که توانیمان چه‌که‌کان بخه‌وێنین و،

به قسه‌کانمان خه‌ڵک بکوژین!

ما ملتی هستیم

که توانستیم اسلحه‌ها را زمین بگذاریم و

و با حرف‌هایمان مردم را بکشیم!

 

(۴)

ده‌پرسی ژیانم به‌ بێ تۆ چۆن ده‌گوزه‌رێ؟!

جارێ نه‌مدیوه!

به‌ڵام ده‌زانم هه‌ر ناگوزه‌رێ!

می‌پرسی زندگی‌ام بی‌تو چگونه می‌گذرد؟!

هنوز ندیده‌ام!

اما می‌دانم بی‌تو نخواهد گذشت!

 

(۵)

تۆ که منت فرۆشت،

"من ناتفرۆشم"!

تەنها بۆ ئه‌وه‌ی پیشانتی بده‌م

که (هیچ) نرخێک ناکه‌یت.

تو که مرا فروختی،

اما من تو را نمی‌فروشمت!

تنها به این دلیل که به تو بفهمانم

واقعا بی‌ارزشی!

 

(۶)

گوڵفرۆشه‌که پێشنیاری کرد

بیر له‌دیاریه‌کی‌تر بکه‌مه‌وه بۆت،

به زیاده مەسره‌فی ده‌زانی گوڵ بۆ گوڵ بکڕم!

گل فروش به من گفت،

گل برایت نخرم!

-: گل برای گل خریدن، اسراف است!

 

(۷)

زۆر خۆشم ویستی و زوور له ده‌ستم دایت

ئێستا ئامۆژگاری ئه‌و دۆکتوره‌م دێته‌وه یاد که وتی:

خواردنی ده‌رمانی زۆر، نه‌خۆش چاره‌سه‌ر ناکات

نه‌خۆش ده‌کوژێت!

بسیار دوستم داشتی و زود هم فراموشم کردی!

یاد نصیحت دکتری افتادم، که می‌گفت:

داروی زیاد، بیمار را درمان نمی‌کند؛

بلکه او را از پای در می‌آورد!

 

(۸)

ئه‌گر نه‌مرم

له پیری دا، بۆت ده‌سه‌لمێنم،

که هیچ دارێک ناتوانێت وه‌ک من

بۆت ببێت به گۆچان!

اگر نمردم

وقتی پیری شدی، به تو اثبات خواهم کرد

که شاخه‌ی هیچ درختی همچون من

برایت عصا نمی‌شود!

 

(۹)

مرۆڤ له کاتی مستیدا نازانێت درۆ بکات

من ئیستا که به بینینی تۆ مه‌ستم،

خۆشم ده‌وێی.

انسان در زمان مستی نمی‌تواند دروغ بگوید

من الان که با دیدنت سرمستم،

دوستت دارم.

 

(۱۰)

ڕۆژی هزار که‌ڕه‌ت ته‌ریق ده‌بمه‌وه،

که له‌به‌رامبه‌ر هه‌بوونی تۆ دا

له ڕۆح گرانترم نییه بیبه‌خشم.

روزی هزار بار شرمنده‌ات می‌شوم!

چرا در ازای داشتنت،

جز روح و جانم چیزی با ارزش دیگری ندارم که به تو هدیه کنم.

 

برگردان: زانا کوردستانی

ارسال نظر به عنوان مهمان

پیوست ها

0

نظرات

  • اولین نظر را شما بدهید