جنگل دردیم و تن زخم تبر داریم ما/از گلاب اشک سیل زخم تر داریم ما

 بوته داغیم در شط گداز آفتاب/لاله لاله ریشه در خون جگر داریم ما

 شبنم شوقیم در آیینه صبح ازل/ آنچه جام جم خبر دارد، خبر داریم ما

 آفریدند از ازل با خاک تاک این کوزه را/نیست غیر از مستی آنچه زیر سر داریم ما

 شعله شمعیم در خاکستر ققنوس ها/مرگ آغازیم از آتش بال و پر داریم ما

 ذره ایم اما  درون  چرخه نظم جهان/ هر قدم از رد  پا  نقش اثر  داریم  ما

 طالع نحسیم در روز سیاه سرنوشت/دولت بختی در آغوش خطر داریم ما

 زخم پشت زخم رسم زندگی جان کندن است/ نیست غیر از مردگی، جانی اگر داریم ما