سیب سرخی را که در باغ خدا روییده است

 دور از چشم فرشته مادرم دزدیده است

 من نمی دانم چرا با چیدن یک سیب سرخ

 آدمی مستوجب قهر خدا گردیده است؟

 این چه قانونی ست در خلقت که ( رب العالمین)

 با ترازویش عدالت را چنین سنجیده است؟

 گر خدا تعداد سیب سرخ را از بر نبود

 از کجا فهمید دست غیر سیبی چیده است؟

 از همان روزی که آدم بر زمین تبعید شد

 ابر چشمم هم نفس با آسمان باریده است

 تازگی ها خواب سیب مادرم را دیده ام

 دور از چشم پدر در قصه ام رقصیده است

 بر طواف آفتاب بر ستیغ شانه اش

  چون گل خورشید گردان چشم من چرخیده است

  * هرمز فرهادی بابادی