"تنیدن درد در درد"/ شعری از منصور مرید

شعر الزاما حرکتی انفعالی یا واکنشی نیستآتش چه می­ داند

                        سوختن چیست

 دلهره چه می­ داند

                        لکنت الکن هجاها را

 درد چه می ­داند

                        درد چیست

 دریا چه می ­داند

                        شوری خود را

 می­ شنوم

 صدای شکستن برگ را

            و پاسخ می­ دهم

            بوسه­ ی نور را

                             بر تن

 

 زنده­ ام

            تن گرم درخت می­ گوید

 فریاد می­ زند

            غیابِ نور را

                        کفش­ های خاک­ خورده

 تو         اما

 چگونه معنای این همه را نمی­ دانی

                        برای صدق گفتار

                                    سیاوشی دیگر باید

 

 بالش خیس

            چشم قرمز

                        تنگی نفس

                        تنیدن درد در درد

                                    سکته

                        زبانی دیگر می­ خواهد

                                                غیربشری

                                                            بسیار غیربشری.

 * منصور مرید

ارسال نظر به عنوان مهمان

پیوست ها

0

نظرات

  • اولین نظر را شما بدهید