به شاعران بسپارید  نظم دنیا را/ که انسجام  به بخشند نسل فردا را

 به شاعران که سفیران صلح و دوستی اند/نمی کشند برون از گلیم خود پا را

 زجنگ دم نزنند عشق را بیاموزند/ جهان شمول نمایند عشق پویا را

 سخن ز رویش گل باشد و شقایق سرخ/به خلق هدیه فرستند عطر گل ها را

 به شاعران بسپارید آرمان بشر/ که ایده آل کنند این جهان زیبا را

 قسم به شعر که شاعر به واج های لطیف/جلا و جلوه دهد مسجد و  کلیسا را

 به مصرعی غزلی قطعه ای خلاصه کنند/مرام نامه زرتشت و کیش بودا را

 دوگانگی اگر افتد میان ملت ها/به لطف شعر و سخن حل کند معما را

 خلاف مسلک خود کامگی و جنگ ستیز/رواج می دهد آیین مهر و تقوا را

 به طاقدیس حقوق بشر  به زر بنویس/توماندگار ترین شاه بیت (ُسینا) را

 برای نظم جهانی برای صلح مدام/به شاعران بسپارید نظم  دنیا را

 مصطفی اسماعیلی"سینا"