نظرات
- اولین نظر را شما بدهید
آب دزدی نکنیم
شاید این آب روان
می رود خوزستان
تا که سیراب کند نخلی را
و لبِ تشنه ی یک کودکِ دلگیر
که اندوهِ فراوان دارد
که به اندازه ی یک عمر
غمِ نان دارد.
آه...!
آن نخل
که بخشنده
معاشِ من و ما را داده!
اینک اما
نمکِ فاجعه
جان از بدنش تارانده
*
بی‌طرف باشیم
نه در اسم و نظر
بل در اقدام و عمل
بهر فولاد و برنج
از برای پسته
از برای مس و اقلام دگر
در دل دشت کویر
آب دزدی نکنیم
و به کارون نظرِ بد نکنیم
راه این رود زبان بسته ی بسیار کهن را
هرگزا سد نکنیم
هرگزا سد نکنیم.
بابک مختاری- تابستان ۹۶- اهواز
ارسال نظر به عنوان مهمان