آخرین شعر سپیدم ‌را غزل خواهم سرود/ غزلی از: هرمز فرهادی بابادی

 آخرین شعر سپیدم را

 غزل خواهم سرود

 یک غزل در قالب

 بحر رمل

 خواهم سرود

 

 فرصتی وقتی ندارم شعر را

 کامل کنم

 چند بیتی از غزل را

 - لااقل -

 خواهم سرود

 

 شوکران قهوه ی تلخ قجر

 نوشیده ام

 زهر فنجان تعارف را

 عسل خواهم سرود

 

 بازتاب چشم روباهی ست در اندیشه ام

 از فریب چشم روباه دغل

 خواهم سرود

 

 طالع پیشانی ام وقتی

 قمر در عقرب است

 کورسوی سرنوشتم را زحل

 خواهم سرود

 

 ژرفنایی طول راه عشق را سد کرده است

 در گذرگاه سفر از این گسل

 خواهم‌ سرود

 

 مقصد صعب العبور راه را پیموده ام

 از بلندای کتل

 پشت کتل

 خواهم سرود

 

 سنگ فرش صحن قلبم

 سجده گاه حسرت ست

 شعر ناب مرگ را

 در این محل

 خواهم سرود

 

 تا که در آیینه ی دنیا بمانم بر قرار

 خویش را

 در سایه ی

 ضرب المثل

 خواهم سرود

ارسال نظر به عنوان مهمان

پیوست ها

0

نظرات

  • اولین نظر را شما بدهید