زدل مپرس

 که با اشک و آه همزاد ست

 خیال خاطره ای که همیشه در یاد ست

 چگونه با تو بگویم؟:

 عذاب کیفر عشق

 جهنمی ست

 که انگار ظهر مرداد ست

 به ساز عشق که تیشه به رقص خون آمد

 به بیستون جدایی

 شهید

 فرهاد ست

 - همیشه آینه بودن چقدر شیرین و

  ز سنگ عشق شکستن نهایت داد ست-

  بدون‌عشق

  غزل

  جز سیاه مشقی نیست

  که مثل قاصدکی روی شانه ی باد ست

  شگفت نیست که دل در هوای مروارید

  به جست و جوی صدف

  در سراب

  صیاد ست

  به تار زلف تو

  شب

  بازتاب ماهی نیست

  که آنچه پیش تو بی پاسخ ست

  فریاد ست

  همین که دانه برای پرنده می ریزی

  به تنگنای قفس هم پرنده آزاد ست

  * هرمز فرهادی بابادی