به گزارش حبیب خبر، "منصور مرید" در گفت‌وگو با ایسنا اظهار کرد: کافی است به کتاب «مانیفست خاموشان» رجوع کنیم تا ببینیم به یکی از مهمترین بحث‌های دوران معاصر چگونه اهمیت داده شده است. به راستی پاسخ به کتاب سطوتی‌قلعه به نام «تولید جمعی شعر و کمال ژنریک» چه شد؟ کتابی که حالا به چاپ دوم رفته است.

او ادامه داد: کتاب فرهادپور با نام «شعر مدرن» چطور؟ جالب است که مقاله هامبورگر (سال ۱۹۵۶) و تناقضات مدرنیسم (سال ۱۳۶۹) نوشته شده‌اند؛ یکی ترجمه است، شامل مقاله هامبورگر و دیگری تالیف. می‌توان همین بحث را به حوزه‌های دیگری هم بسط داد.

مرید خاطرنشان کرد: رجوع کنیم به مجموعه ارغنون و ترجمه‌ها و تالیف‌ها را بخوانیم. جای منتقدان جدی در داوری‌های شعر و داستان کجا است؟ با دعوت از آنها می‌توان تکانی به شعر و ادبیات داد. همین‌جا به سنبل‌دل هم شادباش می‌گویم که با همان کتاب «تندرکیا» خود را و دغدغه‌هایش را به جامعه ادبی ایران شناساند. خوشحالم که کار سنبل‌دل دیده شد و ناراحتم که در ۱۶ نفر اول از بین ۱۶۹ نفری است که به مرحله دوم آمدند و با هیچ متر و معیاری نمی‌توان آنها را سنجید.

به باور این منتقد ادبی: نگاهی به آثار منتشر شده آنها گویای همه چیز است. گرچه حرف‌های سنبل‌دل هم به جا است و چه بسا شعر و شاعرانی که به دلایل مختلف از جمله مواردی که سنبل‌دل گفت پشت خط مانده‌اند. نمونه اگر بخواهید شعرهای امین حدادی که در پوئتیکا منتشر شد. امثال حدادی کم نیستند. منتقدان را جدی بگیریم. شرکت کردن آنها به طور قطع به ارتقای ادبیات و شعر ایران کمک خواهد کرد.

به گزارش ایسنا، منصور مرید. متولد ۱۳۳۸ و ساکن اهواز است. از او مجموعه شعری با نام‌ «یاقوت‌های کبود» و شعر بلند «با من برقص» به بازار کتاب آمده است. مرید همچنین در زمینه نقد ادبی، شامل نقد شعر و داستان، فعال است.