حسین صفاری‌دوست- که در دو سال گذشته به علت عارضه مغزی در بستر بیماری بود- امروز 30 تیرماه دارفانی را وداع گفت. این شاعر در یک دهه گذشته به علت بیماری دیابت و سکته قلبی و مغزی بیشتر در بستر بیماری بود و کمتر در حوزه فرهنگ و ادبیات فعال بود. 

آخرین مجموعه شعر منتشرشده این شاعر "چندمین نفر روزگار؟!" و "حتما خیال آمدنی است" است بود که در در دو سال اخیر منتشر شده‌اند.

 صفاری‌دوست چند ماه پیش از این در گفتگو با هنرآنلاین گفته بود  که کتاب "شکوه‌های باستانی" را در دست انتشار دارد. این کتاب او شامل 30-40 تک‌بیتی است که قرار بود توسط انتشارات ارمغان نشر ‌یابد.

او همچنین تصمیم داشت یک مجموعه شعر به سبک نیمایی و با موضوع اجتماعی چاپ کند و این روزها مشغول ویرایش مجدد این اشعار بود. 

حسین صفاری‌دوست متولد سال ۱۳۲۸ در قزوین بود و نخستین مجموعه شعر خود را با نام "فصلی از شکفتن" در سال ۱۳۵۴ منتشر کرد و تاکنون بیش از ۲۰ مجموعه شعر به چاپ رسانده است.

"مهمانی سنگ ها"، "نهال"، "کوچه‌های بی عابر"، "اندیشه‌های زخمی"، "خورشید خمیده"، اثر دوجلدی "با نیما و دیگران"، "خاکستری هزار قناری"، "با تاک‌های قرمز قزوین"، "چکاوک در حصار"، "این‌جا ستاره‌ها همه می‌سوزند"، "آتش خلوت‌نشین" و "آن وعده‌های پرپر دیروز" از دیگر کتاب‌های این شاعر هستند.

سایت حبر خبر درگذشت این شاعر گران قدر را به جامعه ادبی و خانواده مرحوم تسلیت می گوید.