دکتر مرضیه عربان با اشاره به نقش جامعه و خانواده در پیشگیری از گسترش کووید - ۱۹، اظهار کرد: اگر همه مردم دستورالعمل‌های بهداشتی را رعایت کنند، هیچ فردی دچار اختلال نمی‌شود. در حال حاضر علاوه بر شست‌وشوی مرتب دست‌ها، استفاده از ماسک و رعایت فاصله فیزیکی، لغو دورهمی‌ها بسیار بیشتر از این موارد به کنترل گسترش کرونا کمک می‌کند؛ برای کرونا نوع مراسم مهم نیست و در هر مراسمی منتقل می‌شود.

به گزارش ایسنا، وی افزود: چرا باید با برگزاری مهمانی‌ها و دورهمی‌ها جان عزیزان‌مان را به خطر بیندازیم؟ شاید اکنون نتوانیم به دیدار عزیزان‌مان برویم اما مدت بیشتر در کنار آن‌ها زندگی خواهیم کرد.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز با بیان اینکه مردم باید اپیدمی اطلاعات غلط را مدیریت کنند، گفت: هر مطلبی که توسط هر فردی گفته شود، صحیح نیست؛ تنها مطالبی که از  طریق وزارت بهداشت یا کادر بهداشت و درمان منتقل می‌شود قابل اطمینان هستند و مردم باید با شناسایی منبع درست اطلاعات، به کاهش گسترش کرونا کمک کنند و این منبع درست را به مردم انتقال دهند.

وی با اشاره به تاثیر در خانه ماندن بر افزایش وزن، بیان کرد: خانواده‌ها می‌توانند در منزل خود فضایی ایجاد کنند و در همان فضا، ۲۰ تا ۳۰ دقیقه پیاده‌روی تند داشته باشند به گونه‌ای که ضربان قلب ۱۰ تا ۱۵ برابر حالت عادی شود تا کالری اضافی ناشی از کاهش فعالیت سوزانده شود. به جای استفاده از غذاهای سرخ‌شده نیز می‌توانند از غذاهای آب‌پز استفاده کنند.

عربان ادامه داد: خانواده‌ها می‌توانند مسابقه برای آشپزی سالم یا تعداد گام‌هایی که طی می‌کنند برگزار کنند، یعنی سلامتی را به عنوان یک فرهنگ در فضای خانواده و اقوام جا بیندازند و این موضوع را به عنوان یک تجربه موفق اعلام کنند و تهدید کرونا به فرصتی برای فرهنگ‌سازی سلامت تبدیل شود.

وی گفت: با توجه به اینکه اکنون امکان ارتباط با دیگران وجود ندارد، می‌توان ملاقات غیرحضوری را جایگزین ملاقات‌های حضوری کرد. افراد باید خلاق باشند به طور مثال برخی می‌توانند برای دوستان‌شان نامه بنویسند، کودکان می‌توانند نقاشی بکشند و به دوستان هدیه دهند. نمی‌توان نسخه واحدی برای همه تجویز کرد و هر فردی می‌داند با چه کارهایی حالش بهتر می‌شود.

این متخصص بهداشت و ارتقای سلامت بیان کرد: معمولا در بحران‌ها گاهی کودکان به فراموشی سپرده می‌شوند بنابراین خانواده‌ها باید دانش لازم برای رفتار با کودکان در این بحران‌ها را به دست بیاورند. اگر پدر یا مادر بیش از حد بترسند و از رفتارهای خود مطمئن نباشند، این رفتارها اثر بدی بر کودکان می‌گذارند. پدر و مادر باید الگوی مناسبی برای کودکان باشند و موارد را به زبان ساده برای کودکان توضیح دهند.

وی افزود: به طور مثال به جای اینکه به کودک بگوییم ۲۰ ثانیه دست‌هایش را شست‌وشو دهد می‌توانیم بگوییم تا زمانی که یک شعر را می‌خواند کار شست‌وشوی دست را هم ادامه دهد.

عربان گفت: همچنین زمانی که می‌خواهیم در مورد بیماری با کودک صحبت کنیم، می‌توانیم آن را در قالب داستان تعریف کنیم. کودک نمی‌تواند سوگ را درک کند؛ زمانی که می‌خواهیم از مرگ یک نفر با کودک صحبت کنیم می‌توانیم بگوییم بدن این فرد از کار افتاده و نمی‌توانیم او را ببینیم.

وی در خصوص اینکه چه کودکانی باید ماسک استفاده کنند، تصریح کرد: کودکان زیر دو سال نباید ماسک استفاده کنند زیرا ممکن است استفاده از ماسک در تنفس آن‌ها مشکل ایجاد کند و به دلیل اینکه هنوز تکلم آن‌ها کامل نشده، ممکن است نتوانند بگویند که ماسک تنفس‌شان را سخت کرده است و مشکلاتی برای آن‌ها ایجاد شود. برای کودکان دو تا پنج سال نیز باید با دقت بیشتری از ماسک استفاده شود. برخی منابع توصیه می‌کنند برای کودکان زیر پنج سال ماسک استفاده نشود.

عضو هیات علمی دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز با اشاره به نحوه ارتباط با کودک در دوران قرنطینه، بیان کرد: با توجه به گذشت مدت زمان زیادی از دوران شیوع کرونا ممکن است کودک بسیار زودتر خسته شود بنابراین باید برای کودک وقت گذاشته شود و با او بازی شود.

وی که در یک برنامه تلویزیونی صحبت می‌کرد، افزود: سالمندان نیز به نوعی دوباره کودک شده‌اند و باید علاوه بر تامین اقلام مورد نیازشان، به آن‌ها محبت کنیم.