نظرات
- اولین نظر را شما بدهید
رییس سابق انجمن حکمت و فلسفه ایران گفت: جوانان ما امروز در تکنولوژی به جایگاه خوبی رسیدهاند، اما در زمینه علوم الهی و انسانی هم باید همت مضاعفی داشته باشند.
به گزارش حبیب خبر به نقل از روابط عمومی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی خوزستان،پروفسور غلامرضا اعوانی شامگاه پنج شنبه ۳ بهمن در نشست "حکمت و قلم" که در بخش جنبی برنامه های چهاردهمین نمایشگاه کتاب خوزستان برگزار شد، اظهار کرد: آگاهی چیزی است که پایان ندارد، هر چه انسان بر آگاهی خویش بیشتر بیافزاید قدر و منزلت او بیشتر میشود و به تعبیر ارسطو انسان همان است که میداند و دیگر هیچ.
وی با بیان اینکه انسان تنها موجودی است که میتواند آگاهی خود را افزایش دهد،افزود: در آگاهی،حکمت با علم فرق اساسی دارد. در حکمت آن چنان که تعریف شده،علم به حقایق اشیا به اندازه توانایی بشر است، اما علم به خصوص علوم جدید بیشتر به پدیدارها توجه دارند و قوانین را جست و جو میکنند.
اعوانی ادامه داد: گذشتگان میان علم طولی و عرضی تفاوت قایل بودند؛موضوعی که امروزه مطرح نیست، اما این طول و عرض از قرآن فهمیده شده است.قرآن کریم میفرماید: "بشتابید به سوی مغفرت پروردگارتان و بهشتی که عرض آن همین آسمان ها و زمین است". پس آسمان و زمین عرضی دارد که میبینیم، اما طول آن برای ما آشکار نیست.
این استاد فلسفه ایران خاطر نشان کرد: علوم هم طول و عرض دارند. انسان یک موجود طولی است، عرضی نیست؛در حالی که علوم امروز به عرض میپردازند، اما حکمت درصدد دست یافتن به عمق و طول حقیقت اشیا است. برای مثال ریاضیات به کمیت میپردازد،یا موضوع طب، تن انسان است ولی حکمت،مساله عمیقتری دارد.
وی بیان کرد: حکمت درباره این بحث می کند که چگونه خیری امکان وجوه یافته است. هر خیری برای وجوه باید امکان وجود داشته باشد و امر ممتنع هرگز وجود پیدا نمی کند.
اعوانی افزود: برای اینکه خیری موجود شود،باید امری ممکن باشد. پس از لحاظ فلسفی کتابت با قلم خاص انسان است و موجودات دیگر غیر از خداوند و بعضی فرشتگان از آن بی بهره اند.
رئیس سابق انجمن حکمت و فلسفه ایران تصریح کرد: یکی از شرایط امکان،حکمت داشتن علم یا به تعبیر دیگر داشتن عقل است و موجوداتی که فاقد عقل هستند، از ادارک معانی و حقایق و بیان آنها چه به صورت کتب و یا شفاهی عاجزند.
اعوانی با بیان اینکه کتاب قرآن کریم هم وجود قلم را با علم مرتبط دانسته،افزود: در قرآن وجود قلم و علم را به خداوند نسبت داده است و از سویی سوره ای در قرآن به نام قلم وجود دارد که شان وجودی قلم را بیان می کند، و معنی آن این است که خداوند انسان را به وسیله قلم تعلیم داده و به او علمی آموخته که هرگز آن را نمی دانسته است.
نویسنده کتاب حکمت هنر معنوی ادامه داد: پس بازگشت هر علمی با خدا است و علم هر داننده ای به علم العلم باز می گردد. براین اساس یکی از تفاوتهای حکمت با علم همین است که حکمت هر چیزی را از دید مبدا میبیند؛ برای مثال آدم را تنزیل از مقام رب العالمین میداند.
امروز دین و علم در حال جدا شدن از فلسفه هستند
این فیلسوف بزرگ ایرانی تصریح کرد: امروز دین و علم در حال جدا شدن از فلسفه هستند و این موضوعی وحشتناک است چرا که دین، علم و فلسفه از مقاصد الهی خود جدا میشوند و این موضوع به انسان لطمه میزند.
اعوانی در ادامه سخنان خود با اشاره به تعریف انسان،بیان کرد: وجه ممیز انسان از حیوانات دیگر، به گفته فلاسفه عقل و ادراک معانی است؛ اما برخی عرفا این را کافی نمی دانند. به اعتقاد آنها یک آیه در قرآن کریم وجود دارد که به بهترین وجه انسان را معرفی میکند. این آیه میفرماید: خداوند تمام اسما الهی را به انسان آموزش داده است و این اختصاص به انسان دارد.
وی خاطر نشان کرد: انسان صاحب قلم است به این دلیل که حقایق ایستا را درک می کند و مظهر همه حسنای الهی است. موجودات دیگر علم، عقل و منطق ندارند؛ عقل قدرت فهم حقایق اشیا را دارد. پس یکی از شرایط امکان کتابت و به کار بردن قلم، علم است.
اعوانی با تاکید بر اینکه باید قدر فرهنگ خود را بدانیم، اظهار کرد: اگر امروز به فرهنگهای دیگر مراجعه کنید، خواهید دید چیزی به نام حکمت در آنها معنا ندارد؛ حتی در کشورهای اسلامی اصول عقاید هست، اما حکمت نیست.
رئیس سابق انجمن حکمت و فلسفه ایران خاطر نشان کرد: قلم در پیدایش فرهنگ و در همه علوم و فنون به ویژه در فرهنگ ایرانی و اسلامی نقش بسیار مهمی دارد به طوری که در زمینه های مختلف علم و هنر آثارهای جاویدانی را پدید آورده اند.
وی در بخش دیگری از سخنان خود به توضیح جایگاه بی نظیر دانشگاه جندی شاپور در جهان پرداخت و گفت: دانشگاه جندی شاپور دانشگاه ناشناخته، اما بسیار مهمی در تاریخ بشر بوده است و غربیها در این باره خیلی تحقیق کردهاند.
اعوانی بابیان اینکه جندی شاپور، دانشگاه با عظمتی بوده است، افزود: شهر جندیشاپور در زمان شاپور اول، وسعت زیادی داشته و از لحاظ شهرسازی بسیار ممتاز بوده است. این شهر مرکز فرهنگ ایران در گذشته به شمار میآید چراکه قبل از اسلام، چهار یا پنج دانشگاه در جهان اهمیت داشته است اما در میان آنها فقط جندی شاپور بینالمللی بوده است؛ به طوری که فرهنگهای مختلف در آن وجود داشته و به چهار زبان در آن تدریس میشد؛ به عبارتی جندی شاپور یکی از مراکز بزرگ ترجمه بوده است.
رئیس سابق انجمن حکمت و فلسفه ایران تصریح کرد: اینها نشان میدهد که اینجا این اهلیت و صلاحیت را دارد که به آن موقعیت علمی بازگردد. ما باید به جوانان خود بگوییم گذشتگان ما در طلب علم به چه جایی رسیدند.
وی با تاکید بر اینکه باید سرنوشت بزرگان را بخوانید و بدانید شب و روز همت و تلاش کردند، اضافه کرد: جوانان ما امروز در تکنولوژی به جایگاه خوبی رسیدهاند، اما در زمینه علوم الهی و انسانی هم باید همت مضاعفی داشته باشند.
ارسال نظر به عنوان مهمان