استاد غلامشاه قنبری را جامعه بختیاری و بیشتر زاگرس نشینان به واسطه بیش از ۵۰ سال فعالیت تاثیرگذار در عرصه موسیقی مقامی و حماسی فولکلور بختیاری می شناسند.

 استاد قنبری در حال حاضر قدیمی ترین خواننده بختیاری است که به عنوان منبع و مرجع خیلی از دوستداران موسیقی و حتی خواننده های جوان و سرشناس ایل بزرگ بختیاری، معدن و گنج عظیمی از هزاران داستان و روایت و حماسه اهالی زاگرس است که سینه به سینه آن ها را در ابیات و ترانه ها جا دادند و زمزمه هایی شدند برای همیشه تاریخ بر لب کوچ نشینانی که بی دندال ها و بلال های غلامشاه، شب را سر بر بالین نمی گذارند.

به گزارش حبیب خبر، این پیشکسوت آواز بختیاری در گفت و گوی اختصاصی با زردکوه از نامهربانی ها و شرایط ناخوشایند اهالی هنر سخن گفت و نهادهای متولی فرهنگ را تنها به تشکیلاتی تشبیه کرد که برای خودشان، عملکرد کاغذی درست می کنند نه خروجی فرهنگی و هنری که برای مردم قابل لمس باشد.

قنبری خودش را مصداق واقعی و نمونه بارز یک اهل هنر دانست که بیش از ۵۰ سال مستمر در عرصه موسیقی فولکلور ایران کار کرده است ولی هنوز یک چهاردیواری و سرپناه از خودش ندارد.

خواننده بلال های ماندگار زاگرس گفت: وقتی سرنوشت من بعد از عمری این است، چه گونه جوانان خوش صدا و مستعد همتبارم را تشویق و ترغیب کنم که وارد عالم هنر شوند؛ آن هم در فضایی که اولویت همه، دغدغه های معیشتی و اقتصادی است.

وی در ادامه از نهادها و سازمان هایی که متولی امور جامعه فرهنگی و هنری در کشور هستند خواست لیست خدماتی را که به ده خواننده برجسته تاریخ زاگرس ارایه داده اند منتشر کنند. 

استاد قنبری با گلایه از رویکرد مسوولان فرهنگی و هنری استان های جنوب غرب کشور گفت: پس از عمری فعالیت در سه استان خوزستان، چهارمحال و بختیاری و اصفهان و البته دیگر استان های لرنشین، نمی دانم جواب فرزندان ام را چه بدهم؛ چون بر اساس شرایط مجبور به نقل مکان های متعدد در این مناطق هستم بی آن که اندوخته ای برای خود داشته باشم و این، در شان جامعه فرهنگی و هنری کشور و قوم بزرگ لر و ایل حماسه ساز بختیاری و منطقه زاگرس نیست که خیلی از هنرمندان نخبه و جوانش مجبور باشند برای گذران زندگی و تامین ابتدایی ترین امکانات، به عنوان راننده اسنپ، کار کنند.

استاد قنبری در ادامه افزود: خودم را مثال زدم که ادارات و سازمان ها و شرکت ها و نهادها به فکر دیگر هنرمندان جوان و پیشکسوت باشند و از آنان غفلت نکنند.

امروز همه قشرها، صنف و تعاونی و بیمه و مسکن و شهرک و تشکیلات دارند جز هنرمندان که متعلق به همه هستند ولی از هیچ خدماتی بهره نمی برند.

استاد قنبری اشاره ای هم به عملکرد های سیاسی دولت ها در قبال هنرمندان داشت و متذکر شد: از الان می گویم که همه بدانند و بشنوند. ما اهالی هنر به ویژه پیشکسوتان، تا زنده ایم و نفس داریم به محبت و توجه و خدمات شما نیازمندیم آن هم نه برای خودمان بلکه برای خانواده هایی که یک عمر جور کار هنری رایگان ما را تحمل کردند و از خیلی قافله ها عقب ماندند. اگر در زمان حیات به داد هنرمند نرسید، هیچ سودی در پیام های تسلیت و بنرها و عزاداری های شما نیست.

ما همین قدر که هنرمان را خالصانه برای مردم و کشورمان عرضه کردیم، قانع و خرسندیم ولی شما یادتان نرود که در قبال ما و همین مردم که مخاطب و سرمایه اصلی مشترک ما و شما هستند، مسوول هستید و باید به مسوولیت تان در زمان مقتضی عمل کنید.

پیشکسوت موسیقی مقامی کشور در پایان از دولت آقای رئیسی خواست: توجهش را به هنرمندان مستعد و جوان به ویژه در عرصه موسیقی بیشتر کند؛ چرا که ویروس کرونا، بیشترین ضربه را به این قشر زد و در عین حال، توجه و عنایت ویژه به پیشکسوتان نیز مقوله ای است که شوربختانه اولویت هیچ دولتی نیست.

برگزیده موسیقی نواحی ایران در نهایت از متولیان فرهنگ و هنر منطقه زاگرس خواست: برای حفظ و اشاعه هویت اصیل، نجیب و حماسی مردم این منطقه و جلوگیری از تهاجم بیرحمانه فرهنگ مبتذل غرب در دل آثار فولکلور به تشکیل کارگروهی تخصصی در زمینه موسیقی نواحی روی آورند تا چند سال دیگر حسرت نخوریم که چرا هیچ اثر ریشه داری برای ارایه به نسل امروز و فردا نداریم.

گفت و گو : هوشنگ نوبخت