به گزارش حبیب خبر،  سعید آژده در گفت‌وگو با ایسنا گفت: در مراسم خاکسپاری این شاعر با استقبال شاعران و نویسندگان از جای‌جای کشور مواجه شدیم و هرمز علی‌پور، یار دیرین اسدپور، نیز به رغم بیماری در آیین تشییع و خاکسپاری وی حضور داشت

 او اظهار کرد: به عنوان عضو کوچکی از جامعه شعری خوزستان از تمام کسانی که در مراسم دیروز شرکت کردند کمال تشکر را دارم.

 او با بیان اینکه منتقدان زیادی به مضمون شعری یار محمد اسدپور پرداخته‌اند، گفت: برای اولین بار و در دهه ۵۰ شمسی یارمحمد اسدپور و سید علی صالحی که از بین پنج شاعر اصلی بنیان‌گذار شعر موج ناب بودند وفادار به این سبک از شعر ماندند.

 آژده گفت: یارمحمد اسدپور در انزوا می‌زیست و شعر می‌گفت و آنچه شعر اسدپور را نسبت به هم‌نسل‌های خودش متمایز می‌کند تئوریک نبودن آن است.

وی ادامه داد: عناصر بومی و محلی بر اشعار اسدپور حاکم هستند که از ویژگی‌های بارز شعر موج ناب است و مخاطب را با اشعار خود پیوند می‌دهد.

این شاعر با بیان اینکه آنچه شعر اسدپور را با مخاطب پیوند می‌دهد جوهره اصلی شعر اوست توضیح داد: بدین معنا که شعر اسدپور جوهره اصلی شعریت را داشت.

 آژده با بیان این‌که در شعر موسوم به شعر جنوب هوشنگ چهار لنگی، هرمز علی‌پور و یارمحمد اسدپور از تاثیرگذارترین شاعران هستند گفت: این شاعران چهار دهه بعد از خودشان را هم تحت تاثیر اشعار خود قرار داده‌اند.

وی ابراز امیدواری کرد: در هزاره جدید و نسل‌های آینده، آنجا که نقاب خیلی از شاعران می‌افتد و شاعران واقعی معرفی می‌شوند، بتوانیم درک درست‌تری از شعر موج ناب داشته باشیم.

یارمحمد اسدپور در سال ۱۳۳۰ در مسجدسلیمان متولد شد. او به همراه هرمز علی‌پور، آریا آریاپور، سیدعلی صالحی، مجید فروتن و سیروس رادمنش از شاعران مطرح موج ناب در سال‌های ۱۳۵۵–۱۳۵۷ شناخته می‌شود. از آثار اسدپور می‌توان به مجموعه شعرهای «بر سینه سنگ‌ها و بر سنگ‌ها نام‌ها»، «مکاشفه در باغ سوکیاس» و «گلو تاریک از صدای دنیاست» اشاره کرد.

یارمحمد اسدپور که چند روزی بر اثر سکته مغزی در بیمارستان ۲۲ بهمن مسجدسلیمان بستری بود، روز ۱۳ فروردین ۱۴۰۱ از دنیا رفت.