برای نجات سینمای ایران باید طرحی نو و آنی اجرا کرد

محمد دیندار:

برای نجات سینمای ایران باید طرحی نو و آنی اجرا کرد

یک پژوهشگر، نویسنده و مستندساز با توجه به تغییرات اخیر در سازمان سینمایی معتقد است: سینمای ایران مانند یک پازل می‌ماند که از قطعات مختلفی تشکیل شده و نادیده گرفتن‌ بخش‌هایی چون سینمای جوان و مستند باعث ناقص شدن این پازل خواهد شد.

به گزارش حبیب خبر، محمد دیندار در گفت‌و‌گو با ایکنا اظهار کرد: با توجه به مشکلاتی که سینمای ایران در چند دهه اخیر به ویژه ۸ سال گذشته با آن مواجه بوده و ریزش مخاطب داشته است، طبیعی است که باید برای نجات سینمای ایران از ورطه سقوط طرحی نو و فوری اندیشید و اجرا کرد.

البته این کار مستلزم افراد و افکار نو در بخش‌های مختلف مدیریتی و شوراها و پژوهشکده‌ها و اتاق‌های فکر سازمان سینمایی است و آزمودن دوباره افرادی که در این سالها مدام خود را تکرار کرده‌اند، آزموده را آزمودن خطاست و جز در جا زدن ثمری نخواهد داشت.

وی تصریح کرد: اینکه می‌گوییم افراد و اندیشه‌های نو نه به این معناست که صرفاً با عنوان جوانگرایی، افراد فاقد تجربه میدان‌دار امور شوند، بلکه افراد و تفکرات نو به کسانی اطلاق می‌شود که سابقه سال‌ها پژوهش و تجارب میدانی و پژوهشی را داشته اما از اندیشه‌های آنها به دلیل بازی‌های سیاسی و جناحی در دولت‌های پیش بهره گرفته نشده است؛ حال آنکه ساخت هنر و فرهنگ و اندیشه ورای دولت‌ها و جناح‌هاست و فرهنگ مقوله‌ای فراجناحی محسوب می‌شود که انسان‌ساز و جامعه‌ساز است و نباید در دایره جناح‌ها و دولت‌ها محدود شود.

محمد دیندار که سابقه تدریس در سینمای جوان دهه هفتاد را نیز در کارنامه خود دارد، درباره وضعیت سینمای جوان نیز گفت: سینمای جوان روزی مرکز ایده‌ها و طرح‌های نو و اندیشه‌ای و تبلور آثار مبتکرانه و متفکرانه بود اما سال‌های مدیدی است که سینمای جوان درگیر و دار فرم و ابزار دیجیتال دست و پا زده و به سینمایی محفلی، جشنواره‌ای و انتزاعی تبدیل شده است؛ در‌حالی‌که زمانی سینمای جوان مزرعه‌ای بود که بزرگان سینمای ایران و فیلمسازان مطرح، نخست در آنجا پرورش یافته و رشد می‌کردند و امروز نیز ضروری است که این‌کارکرد سینمای جوان دوباره احیا شود.

این مستند‌ساز و عضو انجمن منتقدان سینمای ایران که در سال‌های اخیر مستندهای مطرح و پربیننده‌ای را کارگردانی کرده، درباره وضعیت سینمای مستند و تجربی بیان کرد: متاسفانه مرکز گسترش سینمای مستند در دولت پیش، نگاهی بیشتر جشنواره‌ای و محفلی به فیلم مستند داشت درحالی‌که سینمای مستند، سینمایی مردمی است که باید درباره مردم و برای مردم باشد؛ حال آنکه مدیران قبلی عمدتاً به دنبال فیلم‌هایی برای جشنواره‌های داخلی و گهگاه خارجی بودند‌.

البته منکر ساخت برخی فیلم‌های خوب در این دوره نیز نیستیم اما این‌ فیلم‌ها به جریان‌ تبدیل نشدند، حال آنکه هنگامی یک رویکرد فرهنگی اثرگذار خواهد شد که به یک‌ جریان پویا و‌ مستمر تبدیل شود.

دیندار در پایان گفت: با توجه به شناخت خوبی که محمد خزاعی؛ رئیس جدید سازمان سینمایی از اهالی سینما و اندیشمندان این حوزه دارد امیدواریم بتواند با کمک آنها در اصلاح و تقویت همه‌جانبه سینما و قطعه قطعه پازل‌های آن به موفقیت‌ رسیده و سینمای ایران را به سمت مردمی بودن سوق دهد.